🔹اگه فرزندم در حال گریه بود، به جای «گریه نکن بچه» خواهم گفت «میدونم ناراحتی. اگه دوست داری بیا بغلم». 🔹نمی‌ذارم از همون کودکی حس کنه احساساتش مهم نیست. می‌خوام حس ارزشمند بودن داشته باشه. 🔸وقتی هنر یا ادبیاتش خوبه ولی ریاضیش ضعیفه، به جای فقط معلم ریاضی گرفتن براش معلم هنر یا ادبیات هم می‌گیرم. 🔹چه استعدادهایی که پرپر شد! چون فقط به نقاط ضعفش توجه کردم. 🔸وقتی با ذوق و شوق اومد گفت «۱۹ شدم» نمیگم «چرا ۲۰ نشدی؟ یا کیا ۲۰ شدن؟» 🔹سمت کمال گرایی پرتش نمی‌کنم. 🔸اگه اشتباهی کرد به جای ترسوندن و اضطراب دادن بهش با این حرفا که دیگه پدر و یا مادرت نیستم یا دیگه دوستت ندارم، بهش آموزش درست میدم. 🔹چه اضطراب‌ها و ترس از جدایی‌هایی در روابط الان که ریشه‌اش در دوران کودکی است. 🌱 و در آخر میدونم: فرزندم اونی نمیشه که من دوست دارم، اونی میشه که خودم هستم. پس روی خودم کار میکنم! ✍ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🆔@nafas_eshgh2💞 ┈┉┅━❀💌❀━┅┉┈