⏺ اینجا باید بر او اعتراض کرد که اگرچه فرضاً برای مدتی، این فیلتر باعث دوامِ ویژگی مفید موجود زنده باشد، به همان دلیلی که به وجود آمده، - جهش ژنتیکی - دوباره از بین رفته است و هیچ مکانیسمی برای بقای آن تعریف نشده است.
⏺ باید دقت کنیم زندهماندن و بقای نسل، عواملی بیرونی هستند که صد البته باعث پیدایش این تغییرات نشدهاند، بلکه جهشهای ژنتیکی عامل ایجاد این تغییرات هستند، [۲] بنابراین سازگاری با عوامل بیرونی که باعث زندهماندن موجود میشود، فقط تا زمانی بقای موجود را تضمین میکند که دوباره جهش ژنتیکی رخ ندهد؛ چراکه پس از مدتی، همان جهش ژنتیکی که باعث بقای موجود شده بود، این بار باعث ایجاد تغییراتی ناهمگون در آن میشود که او را با محیط ناسازگار میسازد و منجر به نابودی او میشود. ⏮❗️اینجا دیگر بر خلاف برنامهٔ کامپیوتری (!) داوکینز، چیزی مانع تغییر ویژگیهای مفید نیست.
☑️ بنابراین یا باید احتمالاتِ نزدیک صفر را برای انتخابِ تکمرحلهای بپذیریم که به اعتراف خود او بسیار نامعقول است، یا باید در انتخاب انباشتی به هدفمندی و هوشمندی که خصیصههای اصلی تکامل هوشمند است، متوسل شویم و در هر دو حالت، خلقت هوشمندانه خواهد بود! عجیب آن است که این کتاب، یکی از منابع اصلی فرگشتگرایان در مبارزه با احتمالات است و این قسمت از کتاب، نیز هستهٔ اصلی ادعاهای داوکینز است!!! [۳]
📚پینوشت:
[۱] از «ساعتساز» به ناظم جهان تعبیر میشود که ایدهٔ آن از نیوتن بود. از قرون وسطی، برخی از خداباورانِ غرب، جهان را به ساعتی دقیق تشبیه میکنند و میگویند که چنین دقت و نظمی، باید ناظمی داشته باشد. داوکینز نیز نظم موجود در نظام هستی را پذیرفته است؛ اما ادعا میکند که «تصادف» و «انتخاب انباشتی» باعث این نظم شدهاند و میخواهد با بهکاربردنِ صفت «نابینا»، مفاهیم هوشمندی و هدفمندی را از این ایده خارج کند.
[۲] تبیین نیوداروینیسمی از فرگشت.
🖋نویسنده: «ابراهیم سوری»
☑️
@naghdeelhad