نامه 044-به زیاد بن ابیه افشای توطئه معاویه نسبت به زیاد اطلاع یافتم كه معاویه برای تو نامه ای نوشته تا عقل تو را بلغزد، و اراده تو را سست كند، از او بترس كه شیطان است، و از پیش رو، و پشت سر، و از راست و چپ به سوی انسان می آید تا در حال فراموشی، او را تسلیم خود سازد، و شعور و دركش را برباید، آری ابوسفیان در زمان عمر بن خطاب ادعایی بدون اندیشه و با وسوسه شیطان كرد كه نه نسبی را درست می كند، و نه كسی با آن سزاوار ارث است، ادعاكننده چونان شتری بیگانه است كه در جمع شتران یك گله واردشده تا از آبشخور آب آنان بنوشد كه او را از خود ندانند و از جمع خود دور كنند. یا چونان ظرفی كه بر پالان مركبی آویزان پیوسته از این سو بدان سو لرزان باشد. (وقتی زیاد نامه را خواند گفت به پروردگار كعبه سوگند كه امام (ع) به آنچه در دل من می گذشت گواهی داد تا آنكه معاویه او را به همكاری دعوت كرد. (واغل) حیوانی است كه برای نوشیدن آب هجوم می آورد اما از شمار گله نیست و همواره دیگر شتران او را به عقب می رانند، و (نوط مذبذب) ظرفی است كه به مركب می آویزند، كه همیشه به این سو و آن سو می جهد، و در حال حركت لرزان است). @nahjolbalaghe5 ❤️ 🍃 🌸