دعا در طلب روزی اَللّٰهُمَّ إِنَّهُ لاٰ عِلْمَ لیٖ بِـمَوْضِعِ رِزْقِي، وَإِنَّـمَا أَطْلُبُهُ بِخَطَرَاتٍ تَخْطُرُ عَلیٰ قَلْبِي، فَأَجُولُ فیٖ طَلَبِهِ فِی الْبُلْدَانِ،‏ وَأَنَا مِمّٰا اُحٰاوِلُ وَاُطَالِبُ كَالْحَيْـرَانِ، لاٰأَدْرِي فیٖ سَهْلٍ أَوْ فیٖ جَبَلٍ‏ أَوْ فیٖ أَرْضٍ أَوْ فیٖ سَمَاءٍ، أَوْ فیٖ بَحْرٍ، أَوْ فیٖ بَرٍّ، وَعَلیٰ يَدَيْ مَنْ هُوَ، وَمِنْ قِبَلِ مَنْ،‏ وَقَدْ عَلِمْتُ أَنَّ عِلْمَ ذٰلِكَ کُلَّهُ عِنْدَكَ، وَاَنَّ أَسْبَابَهُ بِيَدِكَ، وَأَنْتَ الَّذِي تَقْسِمُهُ بِلُطْفِكَ، وَتُسَبِّبُهُ بِرَحْمَتِكَ‏. اى خدا من از جايگاه روزى خودم آگه نيستم تنها رزق خود را به خيالی كه بر دلـم وارد مى‌شود مى‌‏طلبم‏ و در دور شهرها در طلب روزى مى‌‏روم پس من در آنچه طالب آن هستم مانند شخص متحيـرم كه نـمى‌دانم روزی‌ام در صحراست يا در كوه يا در زمین يا در آسمان است يا در دريا، یا در خشکی و به دست كيست و پيش كيست و مى‌‏دانم كه علم آن نزد توست و اسباب روزى من هر چه هست به دست توست و تو به لطف و كرم قسمت مى‏‌كنى و سبب آن رزق را به مهربانی خود بر می‌انگيزى.