در فرازی از سلام بر ایشان آمده است ؛ 📋《اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ(ع) وَ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ صَلِّ عَلَى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ..الْمُعَذَّبِ فِي قَعْرِ السُّجُونِ وَ ظُلَمِ الْمَطَامِيرِ ذِي السَّاقِ الْمَرْضُوضِ بِحَلَقِ الْقُيُودِ وَ الْجَنَازَةِ الْمُنَادَى عَلَيْهَا بِذُلِّ الاسْتِخْفَافِ وَ الْوَارِدِ عَلَى جَدِّهِ الْمُصْطَفَى وَ أَبِيهِ الْمُرْتَضَى وَ أُمِّهِ سَيِّدَةِ النِّسَاءِ》 ♦️خدايا درود فرست بر محمّد(ص) و اهل بيتش، و درود فرست بر موسى بن جعفر(ع)، سلام بر معذّب در عمق زندان ها و تاريكي هاى زيرزمين ها، با ساق كوبيده، به حلقه هاى زنجيرها، و جنازه اي كه با خوارى و سبك انگاشتن بر آن جار زده شده، وارد شونده بر جدّش مصطفى و پدرش مرتضى و مادرش سرور بانوان!(۷) ابن حجر مکّی [عالم اهل تسنن که در رد شیعه کتاب نوشته است و وقتی در معرفی ائمه به امام موسی کاظم(ع) می رسد]، می گوید : 📋《يُدْعَى بِبَابِ قَضَاءِ حَوَائِجِ اَلْمُؤْمِنِينَ أَی مِنْ أَهْلِ السُّنَةِ》 ♦️اهل سنت از او به عنوان باب الحوائج یاد می کردند. و در عبارتی دیگر آمده است که ؛ 📋《کَانَ مَعْرُوفَاً عِنْدَ أَهْلِ الْعَرَاقِ بِبَابِ قَضَاءِ الْحَوَائِجِ عِنْدَاللهِ》 ♦️امام موسی بن جعفر(ع) در عراق به باب الحوائج معروف بوده است.(۸) امام رضا(ع) درباره گریه های امام موسی کاظم(ع) برای جدّ مظلومش، امام حسین(ع) می فرماید : 📋《اِنَّ اَبي اِذا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لا يُري ضاحِکاً وَ کانَتِ الْکِاَّبَةُ تَغْلِبُ عَلَيْهِ حَتّي يَمْضِيَ مِنْهُ عَشْرَةُ اَيّامٍ، فَاِذا کانَ الْيَوْمُ العْاشِرُ کانَ ذلِکَ الْيَوْمُ يَوْمَ مُصيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکائِهِ》 ♦️هرگاه ماه محرّم فرا مي رسيد، پدرم انبار حضرت موسی بن جعفر(ع) ديگر خندان ديده نمي شد و غم و افسردگي بر او غلبه مي يافت، تا آن که ده روز از محرّم مي گذشت، روز دهم محرّم که مي شد، آن روز، روز مصيبت و اندوه و گريه پدرم بود.(۹) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : ای به زندان کرده خلوت با خدا موسی‌ ابن ‌جعفر  ای همه آزادگان را مقتدا موسی‌ ابن‌ جعفر  ای که در حبس بلا بودی به فرمان الهی  هم قدر را هم قضا را رهنما موسی ابن جعفر  با نگاه نافذت ای موسی آل محمد  شد عصا در دست موسی اژدها موسی ابن جعفر  کاظمینت از برای شیعیان و دوستانت  هم مدینه، هم نجف، هم کربلا موسی ابن جعفر  شب که تاریک است و تنهایی چراغ تو است با تو  حلقه زنجیر می‌خواند دعا موسی ابن جعفر  تربت و صحن و سرای تو است در شهر دل من  هر دلی بر تو است یک صحن و سرا موسی ابن جعفر  شُهرت باب‌الحوائج در امامان را تو داری  انس و جان آرند در کویت رجا موسی ابن جعفر  کُند بر پا، دست در زنجیر، اشکت در دو دیده  در دلت خون، بر لبت ذکر خدا موسی ابن جعفر  در دل تاریک زندان زیر ضرب تازیانه  بود خالی جای فرزندت رضا موسی ابن جعفر  👤سازگار 📚منابع : ۱)الكافی کلینی، ج‏۱، ص۶۴۶ ۲)مرآة العقول مجلسی، ج‏۳، ص۱۲۷ ۳)الفصول المهمه ابن صباغ مالکی، ص۲۴۰  ۴)مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۴۳۲ ۵)بحارالأنوار مجلسی، ج۴۸، ص۲۲۰ ۶)كمال الدين شیخ صدوق، ج۱، ص۳۸ ۷)مصباح الزائر سیدبن طاووس، ص۲۳۱ ۸)الصّواعق المحرقه ابن حجر مکی، ج۲، ص۵۹۰ ۹)امالی شیخ صدوق، ص۱۱۱ @AsnadolMasaeb