و درود خـدا بـر او (از نوف بكالي نقل شـد، كـه در يكي از شبها امام را ديدم براي عبادت از بستر برخواست، نگاهي بـه سـتارگان افكنـد، و بـه من فرمود: (خـوابي! يـا بيدار؟ گفتم بيدارم) فرمود: اي نـوف! خوشـا بـه حـال آنان كه از دنيـاي حـرام چشم پوشيدند، و دل به آخـرت بسـتند، آنان مردمي هستند كه: زمـين را تـخت، خـاك را بستر، آب را عطر، و قرآن را پوشش زيرين، و دعا را لباس رويين خود قرار دادند، سپس دنيا را هماننـد عيسي مسيح (ع) وانهادند. اي نـوف! همـانا داوود پيامبر (كه درود خدا بر او باد) در چنين ساعتي از شب برمي خاست، و مي گفت: اين ساعتي اسـت كه دعاي هر بنده اي به اجابت مـي رسـد، جز باجگيران، جاسوسان، شبگردان و نيروهاي انتظامي حكومت سـتمگر، يـا نوازنـده طنبـور و طبل.