امام معدن جود است و تام می‌بخشد که ابر رحمت حق مستدام می‌بخشد به آسمان نرسیده هنوز حتی آه گدای خانه‌ی خود را مقام می‌بخشد نه قطره قطره ببخشد به سائل حرمش سجیّتش کرم است و تمام می‌بخشد قدم‌ قدم که چکید از نگاه هرکس درد به درد زائر خود التیام می‌بخشد شکوفه‌ها‌ی دعا را میان گوهرشاد به دست ابر اجابت، امام می‌بخشد فقیر، حج که نرفته ولی امام رضا(ع) به زائران حرم، احترام می‌بخشد در ازدحام شکسته‌ دلانِ دور ضریح "امام کار ندارد به نام ، می‌بخشد"