پاسخ:در جایی که راست گفتن موجب فتنه و فساد می‌شود، شرع و عقل از روی ضرورت دروغ گفتن را تجویز می‌کند، در این صورت مصلحت اقتضا می‌کند، به جای راست گفتن، دروغ گفته شود. البته به این نکته توجه شودکه دروغ مصلحت‌آمیز کاملاً جنبه استثنایی دارد و جز در شرایط خاصی جایز نیست و نباید عده‌ای آن را دستاویزکرده و بدون جهت یا برای به دست آوردن منافع شخصی، حزبی و عمومی دروغ بگویند و این عمل زشت را به نام اینکه مصلحت ایجاب کرده، مرتکب شوند.