💠 رشد فقط باسعی و تلاش و توفیق الهی 🔻با توجه به روایات گاهی به برخی انبیا خطاب شده که اگر مقداری ديگر رفته بودي، اسم تو از ديوان انبياء حذف می شد. اين دارد تکلیف بسیاری از امور را روشن می کند. این الگویی است براي پرونده هاي باز بشر تا خودشان را محک بزنند و خودشان را مقايسه نکنند و بگويند: آن ها معصوم بودند و از اول، نبي بودند. 🔸 باید دانست که آخرش، عمل اثر دارد، حتي آن کسي که نبي به دنيا مي آيد «قالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتانِي الْکتابَ وَ جَعَلَني نَبِيا... و أَوْصاني بِالصَّلاه و‌‌الزکواه مادمت حیا؛ (نوزاد) گفت: بی تردید من بنده خدایم به من کتاب عطا کرده و مرا پیامبر قرار داده است... ومرا تازنده ام به نماز وزکات سفارش کرده است. مریم/۳۰» يعني دائم بايد سعي و تلاش کنيد. وگرنه ممکن است از دست برود. 🔹 اراده با حق تعالی است و پيش فروش نمي کند. انسان و عبد، بايد بداند که پرونده اش باز است. سر و کارش با خداست. نبي باشد يا غير نبي، بايد سعي و تلاش کند. اين، وسعت عالم و حکمت عالم را مي رساند. آن کسي که بد مي شود، بد مي کند که بد مي شود. آن کسي که خوب مي شود، بايد سعي و تلاش بکند. 🔸 حتي نبايد خوبي‌ها را از خودش ببيند: «وَ ما تَوْفيقي إِلاَّ بِاللَّهِ؛ وتوفیق من جز به عنایت خدا نیست.هود/۸۸» اگر مي خواهد رشد کند، اين‌ها جزء قواعد حرکتي در سلوک عملي است. اين درک را هم بايد داشته باشد که خودش را منشأ خير نبيند. قواعد حرکت، جوري تنظیم شده که عبوديت و بندگي زياد بشود نه تجبّر و سلطنت هاي کذا و کذا. ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺شناسه رسمی نشر آثار حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری در شبکه‌های اجتماعی: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌