🔻 قرآن سیر سرنوشتی نِسبی ابناء و آباء را، اثباتاً و نفیاً، همه را آورده است. نمونه‌ی حضرت نوح را که می‌آورد، برای این ‌است که پدر صالح است، حتی‌الامکان می‌خواهد کاری کند که فرزند ناصالحش را نیز نجات بدهد. 🔸 با اینکه پدر، نوح است و می‌خواهد پسر را نجات بدهد، باز علت تامه‌ی صلاح و رستگاری پسر نخواهد شد. طرف مقابل هم همین‌طور است. 🔹 «محمد بن ابی بکر» پدرش ابابکر است، اما خودش تربیت یافته‌ی دامان امیرالمؤمنین علیه السلام است. یعنی بد بودن پدر علت تامه شقاوت فرزند نخواهد بود. 🔸 در قرآن همه مدلش هست. فرزند خوب، پدر خوب هم هست؛ مثل ابراهیم و یعقوب، زکریا و یحیی، ابراهیم و اسحاق، ابراهیم و اسماعیل «وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ كُلًّا جَعَلنا نَبیاً» (مریم، ۴۹) پدر بد و فرزند بد هم وجود دارد. 🔹 خلاصه همه این‌ها این می‌شود که هیچ چیزی از جمله وراثت از آباء و اجداد علت تامه‌ی سعادت نمی‌شود مگر اینکه انسان در این سیر خلقت، روی حکمت و حساب و کتاب، ایمان، عمل صالح، پشتکار، فهم، رشد حاصل کند و قدم به قدم حرکت نماید. کد 833‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌