🔻 برای قرار گرفتن در این حرکت و سعی و تلاش در اخلاصی که مسیر ما را به سمتِ خدای متعال قرار بدهد، خیلی کار داریم و باید این را بپذیریم. 🔸 فرق قضاوت‌های ما و استنتاج و بهره‌ای که می‌بریم، قضاوتی که می‌کنیم، معدلی که به خویشتن می‌دهیم یا تجزیه و تحلیلی که از قضایا می‌کنیم، همین است. 🔹 گاهی یک موضوعی را فقط فهرست‌وار، تخیل می‌کنیم. این فایده ندارد و راه به جایی نمی‌برد. از ما ایمان به غیب می‌خواهند. ایمان به غیب، غیر از تصوّر غیب و توهّم اولیه است. 🔸 انسان به حسب آن حرکتی که می‌کند و ایمان بیشتر و بیشتر و بیشتری که می‌آورد، معدلش را می‌گیرد. البته نه اینکه هیچ سودی نداشته باشد. فرمود: «وَ مَن کاَنَ فىِ هَذِهِ أَعْمَى‏ فَهُوَ فىِ الاَخِرَةِ أَعْمَى». قضایا این‌طور با هم مربوط است. 🔹 ما باید یک رجوعی به خویشتن داشته باشیم و ببینیم که آيا می‌بینیم یا نمی‌بینیم؟ آيا درست می‌بینیم یا درست نمی‌بینیم؟ از عزیزان عذر خواهی می‌کنم. نادانی خیلی بد است؛ ولی بدتر از آن هم هست و آن، جهل مرکب است که انسان فکر کند که می‌داند. فکر کند كه تمام است. فکر کند که درست است. فکر کند که می‌فهمد. کد ۵۶۹۰ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌