💠 سفره معنوی حضرت عیسی (علیه السلام) 🔻 حضرت عیسی علیه السلام عرض کرد: «رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَینا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ» (پروردگار! براى ما از آسمان مائده‏اى بفرست/مائده، ۱۱۴). 🔸 سفره‌ای که می‌خواست، سفره آسمانی بود، نه [بر اساس نظر برخي مفسران،] یک ماهی. او كسي بود كه آهو را صدا می‌زد و آهو می‌آمد؛ سر آن را می‌بریدند و با حواریین هر مقداری که لازم بود مصرف می‌کردند. بعد از آن، اسم خاصی از اسماء الهی را می‌خواند و آهو زنده می‌شد و می‌رفت. 🔹 «رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَینا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ»؛ يعني حضرت عيسي، سفره آسمانی می‌خواهد؛ سفره‌اي كه «تَکونُ لَنا عیداً لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا» (عيدى براى اولين و آخرين ما باشد). 🔸 برای یک مجموعه، هیچ دعایی به جامعیت این دعا نیست. خدایا، این سفره را به‌گونه‌ای قرار ده که تکرار شود، قابل بازگشت باشد، دور بزند تا سابقین و لاحقین (چه اول و چه آخر) از این سفره بهره ببرند. 🔹 وقتی عنایت الهی شد، سفره‌ای که اول پهن شد، آخری‌ها هم استفاده می‌کنند. این سفره دور می‌زند. این عنایت ویژه الهی است. نبی خدا ماهی را می‌خواهد چه کار کند؟ فقط یک ماهی نبود؛ بلكه یک سفره گسترده معنوی خواست. کسی که از این حرف‌ها گذشته، سفره مادی نمی‌طلبد. 🔸 کار فرهنگی به معنای خاصش به‌گونه‌ای است که شخص، برای خود و برای اطرافيان خود نگران است. سفره را «تَکونُ لَنا عیداً لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا» می‌خواهد؛ به گونه‌اي كه بعدی‌ها هم بهره ببرند. مگر می‌شود این سفره کوچک باشد؟ 🔹 حضرت عيسي عليه السلام به بنی‌اسرائیل می‌فرماید: «أَنِّی أَخْلُقُ لَکمْ مِنَ الطِّینِ کهَیئَةِ الطَّیرِ فَأَنْفُخُ فیهِ فَیکونُ طَیراً بِإِذْنِ اللَّهِ (آل عمران ۴۹)؛ من گِل را برمی‌دارم، در آن می‌دمم و با این دمیدن، به آن روح می‌دهم. این کار نبی خدا است که مؤید به روح‌القدس است. از بس بزرگ است، از بس مرتبه او راقی و عالی است، می‌تواند این کار را بکند. دنیا را بازی دیده است. ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 👉🏻 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌