📚 ابن‌قولویه از امام‌صادق علیه‌السلام روایت کرده‌است: اسماعیلی که خداوند در قرآن از او یاد می‌کند و می‌فرماید: «وَ اذْکرْ فِی الْکتابِ إِسْماعیلَ إِنَّهُ کانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ کانَ رَسُولاً نَبِیا؛ اسماعیل را در کتاب یاد کن، او راست‌وعده و پیامبری مرسل بود»، پسر حضرت ابراهیم نبود؛ بلکه پیامبری بود که خداوند او را برای هدایت قومش برانگیخت، او را گرفتند و پوست سر و صورتش را کندند. فرشته‌ای از سوی خدای متعال نزد او آمد و گفت: «خدا مرا فرستاده‌است. هر دستوری دهی انجام می‌دهم». گفت: من به حسین علیه‌السلام اقتدا می‌کنم. ​ ​📌 فرهنگ جامع شهادت معصومین علیهم‌السلام، تألیف پژوهشکدۀ باقرالعلوم، ترجمۀ جواد محدثی، نشر بین‌الملل، ۱۳۹۰ش، ج ۲، ص ۵۳