#گزیده_کتاب #سیمرغ_سی_مرغ ✅ همسر امام؛ سازگار و همراه 📚 در نجف غیر از برنامه‌های روزانه در مسجد و مدرس و حرم، زمان زیادی از حضورش در خانه سپری می‌شد. در تمام ۱۵ سال کار منظم و حساب‌شده، قدس ایران (بانو خدیجه ثقفی، همسر مکرمه امام) همراه لحظه‌لحظه سختی‌هایش بود. او که روزی حاضر نبود در قم با پدر و مادرش زندگی کند، نجف را با تمام سختی‌ها تحمل می‌کرد. جز همسر و فرزندان آقامصطفی، افراد خانواده کنارش نبودند. همدم و هم‌صحبتی نداشت. آقا مرجع بود و بیش از پیش در خرج زندگی سخت می‌گرفت. قدس ایران ولی شکایتی نمی‌کرد و نمی‌گذاشت خللی در کار شوهر پیش بیاید. تابستان‌های نجف حتی از قم هم گرم‌تر بود. به رسم سفرهای سال‌های قبل در ایران، و به رسم علمای نجف، تابستان به آقا اصرار می‌کرد که به کوفه بروند. خانه نخرند، ولی خانه‌ای را برای دو ماه اجاره کنند. آیت‌الله می‌پرسید چطور برود کنار شط فرات، وقتی مردم ایران در زندان‌های شاه هستند؟ «این از دوستی و انسانیت به دور است.» قدس ایران صبر می‌کرد. نه از نبود تلفن گلایه می‌کرد نه تهویه. شب‌های تابستان روی حصیر خرمای داغ روی پشت بام می‌خوابید و از این پهلو به آن پهلو می‌شد، مثل خود آقا. 📌 برگرفته از ص ۱۰۶ کتاب https://nashrebeynolmelal.ir/?p=6006