📚 او از جوانی به دو خصلت نماز شب و شرکت نکردن در مجلس غیبت معروف بود. اگر احساس می‌کرد کسی می‌خواهد غیبت کند یا بلند می‌شد و می‌رفت و یا به‌شدت جلوگیری می‌کرد. دوستان او در مورد احوالاتش می‌گفتند: "آقا روح‌الله حتی از گناه صغیره هم اجتناب می‌کند و بلکه بالاتر از آن، از مکروهات نیز اجتناب دارد و مثلاً همیشه به جای خنده بلند، تبسم می‌کند، چرا که خنده بلند و یا قهقهه کراهت دارد." طبیعتاً فضای معنوی آن زمان حوزه قم و رسیدگی‌های اخلاقی حاج شیخ به طلاب در ملکه شدن چنین خصلت‌هایی بی‌تأثیر نبود. 📌 برگرفته از ص ۱۴۸ و ۱۴۹ کتاب https://nashrebeynolmelal.ir/?p=6303