🏴 دسیسه‌ی خطرناک برای قتل امام❌ معاویه نمی‌توانست آشکارا دست به قتل امام حسن «علیه السلام» بزند، چون امام جایگاه ویژه‌ای نزد مردم داشت، او نوه‌ی پیامبراکرم بود. و مردم احادیث پیامبر را درباره‌ی ایشان می‌دانستند و شنیده بودند که رسول خدا «صلی الله علیه آله» گفتند: حسن و حسین «علیه السلام» دو سید جوانان اهل بهشت هستند. 🔺علاوه بر این، خود امام به دلیل آگاهی از خطر بنی امیه و توطئه‌های آنها، همیشه جانب احتیاط را رعایت می‌کرد. 👈🏼عمروعاص و مروان در به شهادت رساندن امام به معاویه قول همکاری دادند و با یکدیگر نقشه‌ای شوم کشیدند. آنها برای اجرای نقشه خود، نیاز به کسی داشتند که بتواند به امام نزدیک شود و امام نیز به او اطمینان داشته باشد. قاتل باید مأموریت خود را سری و پنهانی انجام می‌داد. مرگ امام حسن علیه السلام باید طبیعی جلوه می‌کرد؛ یعنی طوری باشد که مرم گمان کنند بر اثر بیماری جان داده است. قاتل نباید از بنی امیه باشد، زیرا افشای آن باعث ایجاد شورش و قیام مردمی و به خطر افتادن جایگاه حکومت بنی امیه می‌شد. 📌معاویه و اطرافیانش همه‌ی جوانب را بررسی کردند و درباره‌ی تک تک اطرافیان امام تحقیق کردند تا به گزینه‌ای مناسب رسیدند: جعده، دختر اشعث‌بن‌قیس و همسر امام حسن« علیه السلام». او همه‌ی شرایط لازم را برای اجرای نقشه‌ی شوم داشت. همسر امام بود، در خانه‌ی او زندگی می‌کرد، کسی او را تفتیش نمی‌کرد. پدر جعده از منافقان کوفه بود و در شکست سپاه امام علی علیه السلام در صفین و جلوگیری از نابودی معاویه دست داشت و به صورت پنهانی، با معاویه نامه نگاری می‌کرد. معاویه سمی کشنده از روم تهیه کرد و به مروان در مدینه رساند و از او خواست آن را به همراه 100 هزار درهم و وعده‌ی ازدواج با یزید، به جعده بدهد. جعده که زنی طمع کار و منافق بود، به آسانی فریب وعده‌ی پوچ معاویه را خورد و زهر را داخل شیر ریخت. در آن روز گرم، امام حسن «علیه السلام» روزه بود. حضرت به خانه بازگشت و جعده سفره را پهن کرد و به امام شیر تعارف نمود. امام«علیه السلام» از آن نوشید. سم خیلی زود اثر کرد... _🔸🔹_ ‏📱@Nashremaaref_official