♨️ نیروهای مسلح، عنوانی که کم کم رنگ می بازد. ↙️ طبق قانون فقط نیروهای خاصی اجازه حمل و استفاده از سلاح را داشته که اصطلاحاً به آنها نیروهای مسلح می گویند. نیروهایی که به مرور زمان و خصوصاً در اغتشاشات اخیر معنای خود را از دست داده و دیگر نیروهای مسلح نیستند. اکنون در کوچه و خیابان با ماموران روبرو می شویم که زیر مجموعه نیروهای مسلح هستند، اما به جای سلاح، باتوم و تفنگ پینت بال در اختیار دارند. ↙️اگر هم فردی را با اسلحه های شکاری جنگی دیدیم می شود مطمئن بودن که استفاده نمی کنند، حتی اگر خودشان کشته شوند. نمونه اش زیاد است مانند شهید رنجبر در شیراز و یا آنچه در کرج روی داد. ↙️ اینجاست که باید کم کم عنوان نیروهای مسلح را عوض کرد و یا حداقل گفت نیروهای مسلح بی سلاح که اگر غیر از این است چرا باید بدون سلاح به میان اغتشاشگران رفته و دست خالی بودن آنها افتخار هم بکنیم!! چرا باید جرئت نکنند به روی کسانی که قصد سلاح و جان آنها را دارند حتی با اسلحه ساچمه زنی نشانه بگیرند؟ و چرا برایشان آسانتر است که کشته شوند اما دست به سلاح نبرند؟ ↙️ اما دردمان فقط بی سلاح شدن ماموران نیست، دردمان مسلح شدن آشوب گرانی است که دیگر از ماموران نمی ترسند و آنقدر وقیحند که با اسلحه ماموران خودشان را هدف قرار می دهند و ای کاش روزی نرسد مسئولی را بزنند تا شاید آنها از آنچه بر سر نیروهای مسلح می آید به خود آیند. ✅ و ای کاش برای یکبار هم که شده یک مشاور و مستشار از پلیس آمریکا و اروپا استخدام می شد تا جدیت و اقتدار نیروهای نظامی را به ما آموزش دهد! ✍️ سید محسن هاشمی https://eitaa.com/joinchat/1903165495C56be1717e3