نوای قران(ربانی)
بسم الله الرحمن الرحیم بإِذْنِ رَبِّهِمْ تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ 👈 همه هستی در خلق، امر، نزول و تکثّر، «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» قائم است. 👈 همانطور که در عالَم ألست به « أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ» قائم است، در این عالَم هم به «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» قائم می باشد. «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» نقطه ی حاکمیّت و مالکیّت هستی را نشان می دهد. ✔️ در تفسیر « تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ » در آيه شریفه چهارم سوره مبارکه قدر بیان شده است که «الْمَلائِكَة الَّذِينَ يَمْلِكُونَ عِلْمَ آلِ مُحَمَّدٍ علیه السلام وَ الرُّوحُ رُوحُ الْقُدُسِ» (۱)؛ ملائکه همان مؤمنان حامل علم آل محمد (علیهم السلام) هستند و مقصود از روح، روح القدس می باشد. ☑️ همه هستی از روح و روح من الأمر است؛ حیات از روح و روح من الأمر می باشد. اما علم آل محمّد علیهم السلام و هستیِ روحُ القُدُس، «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» است. اگر علم آل محمّد علیهم السلام، نورانیّت و وجود دارد، «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» است که بِإِذْنِ رَبِّهِمْ همان «أ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ ‏» می باشد. اگر روحُ القُدُس و روح و روحٌ من الأمر، مبدأ و مرکز حیات و منشأ الوجود است، «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» است. اگر تنزّل و تکثّر می یابد «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» می باشد. چون ربّ، وحدت در عین کثرت است. ✔️ اینکه خداوند عزوجل می فرماید: «یا أحمد لولاک لما خلقت الأفلاک و لولا علی لما خلقتک و لولا فاطمة لما خلقتکما» (۲) به همین مطلب اشاره دارد که سرّ تکثرّ در ربّ است. در ربّ است که همه به تکثّر می رسند ؛ تکثّر و تنزّل «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» می باشد، یعنی خلق، قائم «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» است. تنزّل، تکثّر، المَلائکة، نورانیّت علم، نور وجود، منشأالحیاة بودنِ روح، همه اینها هستی و قائمیّتشان «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» است. چون إِذْنِ رَبِّهِمْ است که خلق را متکثّر می کند و از وحدت به کثرت می رساند. ذاتِ خلق را که واحد بود، متکثّر کرد؛ به عبارت دیگر، ذاتِ خلق، در آئینه ی تکثّر « أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ ‏» است که متکثّر و مخلوق گشته است. لذا تنزّل و الرّوح و الخلق، همه «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» می باشد. 📜 ا=┅═✧منابع✧═┅=ا (۱). تفسیر فرات الکوفی، ص۵۸۱/ بحارالأنوار ج ۲۵ ص ۹۷ (۲). جنّة العاصِمَة، ص ۱۴۸؛ عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال، ج ۱۱، ص ۴۴ 🌸🍃
10 مشاهده