⚫️ بإِذْنِ رَبِّهِمْ صارَت کَلِمَةُ النّور و کَلِمَةُ الرّوح ☑️ در نزول لیلةالقدر که «أَلْفِ شَهْرٍ» است، امرِ واحد، از قطب وحدت به کوثر الکثرة که « مِنْ كُلِّ أَمْرٍ» است تنزّل می یابد. یعنی تنزّل از نقطه وحدت که قرآن، علم بسیط، ذاتِ علم، و ذاتِ امر می باشد، در «أَلْفِ شَهْرٍ» به تکثّر می رسد و می شود «الْمَلائِكَة الَّذِينَ يَمْلِكُونَ عِلْمَ آلِ مُحَمَّدٍ علیهم السلام وَ الرُّوحُ رُوحُ الْقُدُسِ» (۱) و این همان « إذا أراد الله بِالخَلق تَكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ فَصَارَتْ نُوراً » (۲) است که می شود «المَلائِکَة» ؛ و « ثُمَّ تَكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ أُخری فَصَارَتْ رُوحاً» (۳) که می شود « الرّوح». یعنی «كُلِّ أَمْرٍ»، کَلِمَةُ النّور و کَلِمَةُ الرّوح است. ✔️ به بیانی دیگر، کَلِمَة النّور همان « الَّذِينَ يَمْلِكُونَ عِلْمَ آلِ مُحَمَّدٍ علیهم السلام» است که در« أَلْفِ شَهْرٍ» به تنزّل و تکثّر می رسد و می شود «الْمَلائِكَة». کلمة الروح نیز همان «الرّوح» است. کَلِمَةُ النّور و کَلِمَةُ الرّوح هر دو در اجماع می شود «كُلِّ أَمْرٍ» که این کلّ‌ امر «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» تنزّل می یابد؛ همان که فرمودند « إذا أراد الله». ☑️ این أرادَ، قائمیّتش «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» است. ➖ إذا أراد الله بِالخَلق، ... صَارَتْ نُوراً ، صَارَتْ رُوحاً. این إذْنِ رَبِّهِمْ، همان اراده خلق است. یعنی اراده خلق ربّ است که خلق را متکثّر می کند. آن چیزی که خلق را از احد متکثّر می کند، إذْنِ رَبِّهِمی است که در إذا أراد الله بِالخَلق، بیان شده، می شود ، «الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فيها». «فیها» اشاره دارد به « أَلْفِ شَهْرٍ» و لیلةالقدر. «مِنْ كُلِّ أَمْرٍ»، کوثَر الکِثرَة و جامعیّت کثرت است. ✔️ به عبارت دیگر، «ه» در «إِنَّا أَنْزَلْناهُ»، قطب هستی می باشد که قطب واحد و ذات امر است که همان اصل قرآن کریم می باشد؛ همان که می فرماید: « وَ إِنَّهُ في‏ أُمِّ الْكِتابِ لَدَيْنا لَعَلِيٌّ حَكيم‏ » (۴) و یا می فرماید: « بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجيدٌ ، في‏ لَوْحٍ مَحْفُوظ » (۵)؛ «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَريم ، في‏ كِتابٍ مَكْنُون‏ ‏» (۶)؛ این اصل و ذات قرآن و ذات امر است که «ه» «إِنَّا أَنْزَلْناهُ» و قطب وحدت می باشد. ✔️ اما در این آیه یعنی آیه مبارکه چهارم که بیان می نماید «مِنْ كُلِّ أَمْرٍ»، می شود قطب کثرت و کوثر الکثره ، یعنی همه امر؛ و این «تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ» که به «كُلِّ أَمْرٍ» است «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» می باشد. یعنی اذن کوثر و کثرت و تکثّر خلق، قائمیّتش به کوثر و کثرت و ربّ می باشد. 📜 ا=┅═✧منابع✧═┅=ا (۱). عَنْ حُمْرَانَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) ... وَ قَوْلُهُ تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ فِیها وَ الْمَلَائِکَهًْ فِی هَذَا الْمَوْضِعِ الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ یَمْلِکُونَ عِلْمَ آلِ مُحَمَّدٍ (علیهم السلام) َ الرُّوحُ رُوحُ الْقُدُسِ وَ هُوَ [فِی‌] فَاطِمَهًْ (سلام الله علیها) حمران گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی این آیه پرسیدم: تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ فِیها؛ فرمود: «ملائکه در اینجا مؤمنین هستند که دارای علم آل محمّدند» روح عبارت از روح القدس است که او فاطمه (سلام الله علیها) است البرهان في تفسير القرآن، ج۵ ص ۷۱۴ /تفسیر فرات الکوفی، ص۵۸۱/ بحارالأنوار ج ۲۵ ص ۹۷ (۲).ٍ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَحَدٌ وَاحِدٌ تَفَرَّدَ فِي وَحْدَانِيَّتِهِ ثُمَّ تَكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ فَصَارَتْ نُوراً .. ثُمَّ تَكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ فَصَارَتْ رُوحاً ..» امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: به راستى خداوند تبارك و تعالى يگانه است و در يگانگى خود تنها بود سپس كلمه‌اى برآورد و آن نور گرديد.. سپس كلمه‌اى گفت و روحى شد تأويل الآيات ج۱ ص۱۱۶/ التفسير الصافي ج۱ ص۳۵۱/ البرهان في تفسير القرآن ج ۴ ص۹۵ عن النبی (صلی الله علیه و اله): «..لَمَّا أَرَادَ اللَّهُ أَنْ يَخْلُقَنَا تَكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ خَلَقَ مِنْهَا نُوراً ثُمَّ تَكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ أُخْرَى فَخَلَقَ مِنْهَا رُوحا» هنگامی که خداوند اراده کرد ما را بیافریند، تکلّم به کلمه ای نمود و از آن «نور» را آفرید سپس تکلّم به کلمه ای دیگر نمود و از آن «روح» را آفرید بحارالانوار ج۱۵ ص۱۰/ تفسیر کنز الدقائق و بحرالغرائب ج۳ ص۴۶۴ (۳).همان (۴).سوره مبارکه الزخرف‏ آيه ۴ (۵). سوره مبارکه البروج‏ آیات ۲۱ و ۲۲ (۶). سوره مبارکه الواقعة آیات ۷۷ و ۷۸ 🌸🍃🌸