۵۷ 💠 *«حبس دارایی‌ها؛ واقعیتی تلخ»* 🔆 «وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَيْرًا لَهُمْ ۖ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ ۖ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ» 🔆 «کسانی که بخل می‌ورزند، و آنچه را خدا از فضل خویش به آنان داده است، انفاق نمی‌کنند، گمان نکنند این کار به سود آنها است؛ بلکه برای آنها شر است؛ بزودی در روز قیامت، آنچه را نسبت به آن بخل ورزیدند، همانند طوقی به گردنشان می‌افکنند.» 📗 سوره آل عمران، آیه ۱۸۰ 💢 واقعیت تلخ آن است که *وقتی دارایی‌های خود را برای خودمان حبس کنیم یا آن‌ها را صحیح مصرف نکنیم، برای ما، بار آزار‌دهنده‌ای می‌شود که موجب سرافکندگی، بی‌توفیقی و کوردلی است.* ⭕️ مثلاً امروز مطلبی را مطالعه کردیم، اگر بخل بورزیم، آن را حبس کنیم، به دیگران منتقل نکنیم و مسئولیت خود را در مقابل این رزق انجام ندهیم، گردن‌بندی آتشین بر گردن ما می‌شود که به‌تعبیر تفاسیر عرفانی گردنبند محرومیت است و موجب ننگ ما. 🔶🔸 مفسرین می‌گویند: *با صحیح مصرف نکردن داده‌های خدا، از مشاهدۀ نور جمال حق محروم ‌می‌شویم* و الطاف و عنایات خدا را در زندگی خود نمی‌بینیم؛ به‌همین جهت دائم شاکی هستیم و اعتراض می‌کنیم. نه خودمان مثبت زندگی می‌کنیم و نه اجازه می‌دهیم اطرافیان ما زندگی آرامی داشته باشند.