. من    کوه رنج و بلایم         شاهد  نینوایم          مصحف روضه های          پدر سر جدایم ناله دارم_ سوگوارم پیش چشمان من غوغا شد بر سر نی سر بابا شد بر سر غارتش  دعوا شد ۲ حسین     یا حسین یا ابا عبدالله من      دیده ام جور بیداد           میکنم آه و فریاد           یاد آن لحظه ای که            بر سرم آتش افتاد     من حزینم_ بی معینم روی زخمم نمک پاشیدند من زمین خوردم و خندیدند جمع رقاصه ها رقصیدند۲ حسین   یا حسین یا ابا عبدالله آه         بسته راهِ گلو را            برده آن های و هو را            رَحِم الله ابالفضل             رَحِم الله عمو را مهربان بود_ پهلوان بود قافله بی عمو از نا رفت حرمت زادهء زهرا رفت روسری از روی سرها رفت     یا حسین یا ابا عبدالله وای   قلب من را دریدند          قامتم را خمیدند          چادر عمّه ام را          پیش چشمم کشیدند   سر بزیرم_ زار و پیرم شد بهار دلم چون پائیز جان زارم ز لب شد لبریز شد موی خواهرم دست آویز۲ حسین    یا حسین یا ابا عبدالله ✍ ............. . من     شیر ام البنیم          ماه روی زمینم          بفدای  رقیه           خون روی جبینم من غلامم_ ای امامم(۲) ای حسین جان تو هستی هستم ساقی ام از می تو مستم بوسه کمتر بزن بر دستم ۲ حسین    سیدی یا اباعبدالله ای         مقتدا و امیرم               من به عشقت اسیرم            پاره شد مشک آبم            پیش تو سر بزیرم سینه چاکم_ روی خاکم(۲) رفته از کف همه امیّدم از خجالت به خود لرزیدم چونکه پیش تو من خوابیدم۲    سیدی یا اباعبدالله این       غصه داده عذابم             کرده شرم از تو آبم            خجل از تشنگیِ             گل باغ ربابم جان فدایم_ کن رهایم(۲) کن رهایم برو ای آقا می رود خیمه سیل اعدا در خطر شد همه معجرها۲ حسین   سیدی یا اباعبدالله مجتبی صمدی شهاب✍ 👇