. و شهادت هستم میان کوفیان، تنها وخسته، تنها وخسته از بی وفایی هایشان، دلم شکسته، دلم شکسته درها برویم بسته و هستم غریب، ذکر لبان من شده امن یجیب، ذکر لبان من شده امن یجیب2 کوفه میا کوفه میا مولا حسین، کوفه میا کوفه میا مولا حسين، کوفه میا کوفه میا مولا حسین 2 ____________________ از کودکان کوچکم، خبر ندارم، خبر ندارم سر را بروی زانوی، غربت گذارم، غربت گذارم یک زن به کوفه داده مسلم را پناه، بر غربت مسلم همین باشد گواه، بر غربت مسلم همین باشد گواه کوفه میا کوفه میا... ______________________ نامه نوشتم سوی تو، کوفه بیایی، کوفه بیایی آیا شود مولای من، اینجا نیایی، اینجا نیایی کوفه ندارد یا حسین دیگر وفا، ترسم برای اهلبیت مصطفی. ترسم برای اهل بیت مصطفی کوفه میا کوفه میا.... ______________________ گشتم اسیر دشمنت، بر روی بامم، بر روی بامم دندان شکسته در کف، اصحاب شامم، اصحاب شامم جانم فدایت می شود مولا ی من، ناقابل است بنما قبول آقای من، ناقابل است بنما قبول آقای من کوفه میا کوفه میا... __________________________ ای کاش مولایم ره، دیگر بگیری، دیگر بگیری ترسم در اینجا زینبت، رود اسیری، رود اسیری ترسم بیایی اکبرت گردد فدا، دستان عباست زتن افتد جدا، دستان عباست ز تن افتد جدا کوفه میا کوفه میا... شعر:اسماعیل تقوایی .