ای رخت قبله‌ی دل، کعبه‌ی حاجت ما را! پرده بردار و برافروز رخ زیبا را زنده کن با نفسی مرده‌دلان را و بیا که ببینند جهان، پشت سرت عیسی را به قیام تو درود و به قعود تو سلام! ای سجود تو رضا کرده «هو الاعلی» را! ای که نزدیک‌تری از رگ گردن بر ما! دور کرده است گناهان ز حضورت ما را چه عمل بود مگر امّت فرعونی را؟ که رهاند از ید فرعون، خدا آن‌ها را به جز از آه دل سوخته‌ی پیرزنی در دل شب که سبب شد فرج موسی را؟ این همه ناله‌ی «یابن الحسن» ما یا رب! کم‌تر از آه زنی نیست، کرم کن؛ یارا! به دل سوخته‌ی فاطمه از داغ حسین برسان نور دل فاطمه‌ی زهرا را