کانال نوای عاشقان
آتشی بر جگر شعله‌ورش بود حسن شاهد آتشِ دل، چشمِ ترش بود حسن نفسش تنک می‌آمد، ز رمق می‌افتاد اگر از کوچه‌ی تنگی گذرش بود حسن داغ او را نه دوا بود به عالم، نه طبیب که فقط زهر ، شفای جگرش بود حسن مادر و کوچه و سیلی نرود از نظرش عمری آن منظره پیش نظرش بود حسن مثل مادر که تمنای اجل داشت و بس ز خدا مرگ، دعای سحرش بود حسن فخر دارد که دو سرباز حسین است ازو زآنکه عبدالَله و قاسم پسرش بود حسن دیدن صورت زیبای اباالفضل و حسین خوش‌تر از دیدن شمس و قمرش بود حسن کام او تلخ شد از جرعه‌ی آلوده به زهر آن شبِ تلخ که وقت سفرش بود حسن بر غم و محنت آن سوخته‌جان، سنگِ صبور خواهرش بود که نور بصرش بود حسن قاتل مادر خود دیدن و دم بر نزدن بدتر از زهر به کام و جگرش بود حسن چه دوا بود بمیرم که یکی جرعه‌ی زهر آب بر آتش داغ جگرش بود حسن گر چه بسیار رثا گفت غریبانه "یتیم" ناظر مرثیه در هر اثرش بود حسن ✍ @navaye_asheghaan
493 مشاهده