می‌نویسم برای آن بانو که زند صبر پیش او زانو بانویی که به‌راه زینب بود شاهد اشک و آه زینب بود بانویی که شکسته شد بالش و نگفتند شرحی از حالش دختر فاطمه‌ست این خانوم نام او هست ، حضرت کلثوم مثل زهرا شریف و با عزّت مثل حیدر غیور و با غیرت خلق و خویش به مرتضی رفته غربتش هم به مجتبی رفته با برادر به کربلا رفت و قاضریه به نینوا رفت و شد علمدار خواهرش زینب سپر و یار خواهرش زینب ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌ دختر فاطمه ست این خانم نام اوست ، حضرت کلثوم (٢)