. چه گل‌هایی شکوفا در زمین اند شبیه سرخی چشم نگین اند چه گل‌هایی که غرقِ عطر و نورند همه از گلشن سبز ظهورند چه گل‌هایی که با نام شهیدان شدند آئينه دار باغ ایمان شهیدانی که در اوج ارادت نشانده بر جبین مُهر سعادت شهیدانی که جام افزون گرفتند وضوی خویش را در خون گرفتند مسیر عشق نوری در زمانه ست شهیدی همچو محسن جاودانه ست عزیزی که به لب آهش حسینی ست نژادش از حسن ، راهش حسینی ست مسیر لاله ها صبح سپید است به راه عشق سرسنگی شهید است حسین است و شهید راه داور شهیدان زنده اند الله اکبر ببین ای دل که جان در شور و شین است حسین ما فداییّ حسین است برای وصل یار و وصل جانان بهار انتظارند این شهیدان شهیدانی که در یک هجرت عشق رسانده خویش را بر فطرت عشق همانند پرستوهای دشت ایمان مهاجر بوده اند این لاله رویان اگر در خاک و خون خفتند پرپر شدند آئينه ی خورشید باور ببین ای دل که دشمن با شقاوت چه کرده با شقایق های خدمت ببین در موجی از ظلم و جنایت جنایت کرده دشمن بی نهایت درود من ، درود راستینم به مردان دلیر سرزمینم سلام من ، سلامی عاشقانه به یاران شهید بی نشانه درود من به مردان مجاهد سلام من به جانبازان شاهد درود من به پیکرهای گلگون سلام من به گوهرهای در خون چه گوهرها که همرنگ ولایند شهیدی از دیار کربلایند شهیدی که دلش را منجلی کرد تأسی بر حسین بن علی کرد کنون این دشت خون ، این لاله هایش من و یاد حسین و کربلایش من و یاد حسین و مقتل او من و در خون فتاده حاصل او بگویم باز با گلهای پرپر شهیدان زنده اند الله اکبر ** محمود تاری «یاسر» @navaye_asheghaan