#دوره_ذکرهای_نماز 26 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه بیست ششم است که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. در رابطه با ذکر شریف « تسبیح » با هم گفتگو می‌کردیم. در روایات ما آمده وقتی آیه « فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ » نازل شد که نام خدای بزرگت را به پاکی ببر. پیامبر عزیزمان صلّی اللّه علیه و آله برای عمل کردن به این آیه فرمودند در رکوع بگویید « سُبْحانَ رَبِّی العَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ » و وقتی آیه « سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى » نازل شد که نام خدای برتر و والاتر خود را به پاکی ببر. پیامبر عزیزمان برای عمل کردن به این آیه فرمودند در سجده بگویید « سُبْحانَ رَبِّی الأعْلَی وَ بِحَمْدِهِ » این دو ذکر، ذکرِ مخصوص رکوع و ذکر مخصوص سجده است، هر چند سه بار « سُبْحَانَ اللَّه » ‏ گفتن هم در رکوع و سجده صحیح است. دو تا از تسبیح هایی رو که امامان ما بر آن مداومت داشتن خدمت‌تون عرض می‌کنم. یک. « سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّنا وَ رَبُّ المَلائِکَةِ وَ الرُّوح » پاک و مقدس است پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و روح دو. « سُبحانَ اللّهِ عَدَدَ خَلقِهِ، سُبحانَ اللّهِ رِضا نَفسِهِ، سُبحانَ اللّهِ زِنَةَ عَرشِهِ » پاک و مقدس و منزه است خداوند به تعداد مخلوقاتش، به وزنِ عرشش و پاک و مقدس است خدا به میزانی که خودش راضی شود. خوب است اینها را هم یاد بگیریم در رکوع، در سجده، بعد از نماز اگه خواستیم سجده طولانی داشته باشیم و در سجده های شُکر بعد از نمازمان بگوییم. دو تا فایده تسبیح رو هم با هم دوره کنیم : یک. وقتی کسی مدام از پا کی خدا سخن می‌گوید یکی از آثار و برکاتش این که خداوند او را هم پاک می‌کند از گناهان و از ناپاکی های روحی. آقا امام صادق علیه السلام فرمودند : هر کسی بعد از نماز ۳۰ مرتبه بگوید « سُبْحَانَ اللَّه‏ » هیچ عضوی از بدن او باقی نمی‌ماند مگر این که گناهش ریخته می‌شود. « لَم يَبقَ عَلى بَدَنِهِ شَي‏ءٌ مِنَ الذُّنوبِ إلّا تَناثَرَ » ما هم بعد از نماز مان معمولاً تسبیحات حضرت زهرا که مرضیه را می‌گوییم که بیشتر از ۳۰ مرتبه « سُبْحَانَ اللَّه‏ » است. دو. ذکر تسبیح رفع غم و غصه می‌کند. آقا امام صادق علیه السلام فرمود « عَجبتُ لِمَن إغتَّمَ کَیفَ لا یفزع إلی قَولِهِ » در تعجبم از کسی که غم و غصه او را فرا گرفته است، چرا تسبیح خاص حضرت یونس را نمی گوید « لا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ » حضرت یونس علیه السلام در تاریکی شب، در تاریکی شکم ماهی و در تاریکی اعماق دریا قرار گرفت و این ذکر را گفت. قرآن می فرماید : ما او را نجات دادیم. امام صادق فرمودند : کسی که این ذکر زیاد بگوید، خداوند او را از غم و غصه نجات می دهد. چون در قرآن قول داده است که ما مؤمنین را با گفتن این ذکر نجات می دهیم. « نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِين » بسیاری از علمای علم اخلاق مثلا علامه قاضی رضوان الله علیه به شاگردانشان توصیه کردند که این ذکر حضرت یونس را در سجده های تان زیاد بگویید زیرا برای ترفیع درجات معنوی بسیار موثر است.