28 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه بیست و هشتم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. درباره ذکر تحمید یعنی « اَلْحُمْدُ لِلَّه‏ » با هم گفتگو می‌کردیم. در سیره پیامبر عزیزمان آمده است که هرگاه خوشی و نعمتی به ایشان می‌رسید می‌فرمودند : « اَلحَمدُ للّهِ عَلی هذِهِ النِّعمَةِ » شکر گوی خدا هستم به خاطر این نعمتی که به من داده است. و هرگاه بلا غم و غصه ای به حضرت می رسید می‌فرمودند : « اَلحَمدُ لِلّهِ عَلی کُلِّ حالٍ » حمد خدا را به جا می آورم در حالی که هستم. پیامبر عزیز مان فرمودند : وقتی خداوند تبارک و تعالی حضرت آدم علیه السلام را خلق کرد و از روح خودش در او دمید، حضرت آدم به محض اینکه زنده شد، عطسه کرد. و خداوند به او الهام کرد که بگو « اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِين » بنابراین اولین جمله ای که حضرت آدم بر زبان جاری کرد حمد و شکر خدا بود. و به ما هم فرمودند هرگاه عطسه کردید بدانید که عطسه یکی از نعمت های خداست و بعد از آمدن عطسه « اَلْحُمْدُ لِلَّه‏ » بگویید. شخصی به آقا امام صادق علیه السلام عرض کرد : آقا دعایی به من بیاموز که امیدوار باشم که حتماً در درگاه خدا مستجاب می‌شود. حضرت فرمودند : زیاد حمد الهی به جا بیاور و بگو « اَلْحُمْدُ لِلَّه » و هر دعایی خواستی بکن که قطعاً مستجاب خواهد شد. این شخص سؤال پرسید که رابطه بین حمد الهی و اجابت قطعی دعا چیست؟ حضرت فرمودند : کسی که تمام مسلمانان جهان، شب و روز برای اجابت دعا می‌کنند و شفیع می‌شوند نزد خدا، خداوند شفاعت آنها را رد نمی کنه، و دعای این شخص مستجاب می‌کند. « إنَّ جَميعَ مَن فِي الأَرضِ مِنَ المُسلِمينَ يَدعونَ لَيلَهُم و نَهارَهُم أن يَستَجيبَ لِلحامِدينَ » و آن شخص دوباره پرسید : کجا تمام مسلمانان برای اجابت دعای یک فرد، شفیع می‌شوند؟ حضرت فرمودند : در نمازشان چون می گویند « سَمِعَ اللّهُ لِمَن حَمِدَهُ » یعنی خدایا بشنو دعای کسی را که تو را حمد می‌کند. بشنو یعنی بپذیر مانند کسی که دوستش را نصیحت می‌کند و بعد از پایان نصیحتش می‌گوید حرف من را بشنو. یعنی به نصیحت من عمل کن. خدایا دعای حمد کننده را بشنو یعنی حاجت او را برآورده کن. دقت کنید اجابت دعا در روایات ما به یکی از این چهار شیوه آمده است : یا خداوند همان حاجتی را که دارد را به او می‌دهد. و یا آن حاجت به خیر و صلاح نیست، بهتر از آن را به او می‌دهد. یا اگر به خیر و صلاح او نباشد، بلایی از بلاهای دنیا را از او برطرف می‌کند. و یا آن دعا را ذخیره روز قیامتش می‌کند و در عوض در روز قیامت آنچنان او را سرشار از نعمت می‌کند که او آرزو می‌کند که ای کاش هیچ کس از دعا هایش در دنیا برآورده و مستجات نشده بود و همه اش ذخیره روز قیامت او می شد. پس زیاد با توجه بگوییم « اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِين »