دُرسه کاردَسی خدا پوئیزه تو توش باشی جور دیگه عزیزه ❤ خدا جونیم مِی نِ قلم بدسه موشالو خوشکل میکشه پوییزه بلگوی گل منگولی رنگ وارنگی قشنگ رو بوم نقاشیش میریزه آسمونم قشنگه بعد بارون قوس قُزه به سینه سینه ریزه درسه کاردسی خدا پوئیزه تو توش باشی جور دیگه عزیزه خش خش بلگا و نوی قدومش تو کوچه یِی سمفونی تر تمیزه وقتی گلون گلون میوی که رد شی درختو گل به گل شاباش میریزه پوئیز که سهله چار چار از قدومش یی گله گل زاره رو غم ستیزه شاعر:استاد غلامعلی خوشبخت خوانش: فروغ معصومی سلام .شعر شیرازی تقدیم شما #برمدارمعرفت 🌤 🆔 @naze_eshgh ┈┉┅━❀💌❀━┅┉┈