(۹۶) از آیت الله مصباح یزدی ‏ﺷﺎﺩﯼ ﺩﺭ ﮔﺮﻭ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﻓﺮﺍﺩ: ‏ ﻧﮑﺘﻪ ﺳﻮﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﺵ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺷﻮﺩ. ﺍﻣﺎ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻳﮑﺴﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺍﺭﺩ؛ ‏ ‏ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ، ﻭﻗﺘﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﮐﻮﺩﮎ ﺧﺮﺩﺳﺎﻟﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﺎﺩ ﮐﻨﻴﺪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﺍﺩﻥ ﺧﻮﺭﺍﮐﯽ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺑﺎﺯﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻴﺪ، ﻭ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻮﺩﮎ ﻣﻘﺪﺍﺭﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺮ ﺷﺪ، ﺑﺮﺍﻳﺶ ﻗﺼﻪ ﻭ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﮐﻨﻴﺪ. ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺷﺎﺩﯼ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﺭﺩﻥ، ﺑﺎﺯﯼ ﮐﺮﺩﻥ، ﺷﻨﻴﺪﻥ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ‌ﻫﺎﯼ ﺧﻨﺪﻩ ﺩﺍﺭ ﻭ ﻧﻈﺎﻳﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ. ‏ ‏ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺳﻨﻴﻦ ﺟﻮﺍﻧﯽ، ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺭﺷﺪ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﻭ ﻣﻌﻘﻮﻟﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺷﺪ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﭼﻴﺰﻫﺎ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺷﺎﺩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﺩﺍﺭﺩ؛ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ‌ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﺕ ﺑﺪﻧﯽ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ، ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﻫﻢ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ‌ﻫﺎﻳﯽ ﺩﺍﺭﺩ. ‏ ‏ ﺟﻮﺍﻥ ﺩﻟﺶ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﺯ ﺩﻭﺭﻩ ﯼ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﯽ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻓﺮﺩ ﺷﮑﻮﻓﺎ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﻓﺮﺍﻃﯽ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ؛ ﻣﺜﻠﺎ ﮔﺎﻫﯽ ﭘﺮﺧﺎﺵ ﮔﺮﯼ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ. ‏ ‏ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺳﻨﯽ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ‌ﻫﺎﻳﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﮔﺮﺩﺩ ﺷﺎﺩ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ‌ﻫﺎﻳﯽ ﻫﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ؛ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﺭﺍﮎ، ﻣﺴﮑﻦ ﻭ... ﺩﺍﺭﺩ. @nazz_ir