اللَّهُمَّ وَ أَوْجِبْ لِی مِنْکَ الْمَغْفِرَةَ وَ الرَّحْمَةَ وَ الرِّزْقَ الْوَاسِعَ الطَّیِّبَ النَّافِعَ
پروردگارا و تو رحمت و آمرزش مرا با رزق وسیع حلال و طیب نافع بر خود حتم و لازم فرما
کَمَا أَوْجَبْتَ لِمَنْ أَتَى نَبِیَّکَ مُحَمَّداً صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ هُوَ حَیٌّ فَأَقَرَّ لَهُ بِذُنُوبِهِ
چنانکه هر کس که در زمان پیغمبرت به حضور مى رسید و اقرار به گناهانش مى کرد
وَ اسْتَغْفَرَ لَهُ رَسُولُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ السَّلاَمُ فَغَفَرْتَ لَهُ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و رسول تو بر او طلب آمرزش مى کرد تو او را مى آمرزیدى اکنون مرا هم به رحمتت بیامرز اى مهربان ترین مهربانان عالم
اللَّهُمَّ وَ قَدْ أَمَّلْتُکَ وَ رَجَوْتُکَ وَ قُمْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ رَغِبْتُ إِلَیْکَ عَمَّنْ سِوَاکَ
پروردگارا من آرزومند تو و امیدم به درگاه توست و با شوق و رغبت به تو و اعراض از غیر به حضور تو ایستاده ام
وَ قَدْ أَمَّلْتُ جَزِیلَ ثَوَابِکَ وَ إِنِّی لَمُقِرٌّ (مُقِرٌّ) غَیْرُ مُنْکِرٍ وَ تَائِبٌ إِلَیْکَ مِمَّا اقْتَرَفْتُ
و در حد کمال آرزومند ثواب بزرگ توام ابدا منکر گناهانم نیستم بلکه معترف و تایب و شرمنده به درگاهت از اعمالى که مرتکب شده
وَ عَائِذٌ بِکَ فِی هَذَا الْمَقَامِ مِمَّا قَدَّمْتُ مِنَ الْأَعْمَالِ الَّتِی تَقَدَّمْتَ إِلَیَّ فِیهَا وَ نَهَیْتَنِی عَنْهَا وَ أَوْعَدْتَ عَلَیْهَا الْعِقَابَ
و پناه به تو آورده ام در این مقام از آن گناهانى که پیش فرستاده ام تو در سابق علمت مرا از آن نهى کردى و بر آن وعده عقاب دادى
وَ أَعُوذُ بِکَرَمِ وَجْهِکَ أَنْ تُقِیمَنِی مَقَامَ الْخِزْیِ وَ الذُّلِّ یَوْمَ تُهْتَکُ فِیهِ الْأَسْتَارُ وَ تَبْدُو فِیهِ الْأَسْرَارُ وَ الْفَضَائِحُ
و باز پناه به تو مى برم به کرم ذاتى و لطف ازلى تو که مرا به مقام محرومیت و خذلان و خوارى مقیم نگردانى در آن روزى که پرده ها بردرند و اسرار خلق و فضیحت هاى بندگان آشکار شود
وَ تَرْعَدُ فِیهِ الْفَرَائِصُ یَوْمَ الْحَسْرَةِ وَ النَّدَامَةِ
و شانه ها بلرزه درآید که آن روز روز حسرت و ندامت و پشیمانى است
یَوْمَ الْآفِکَةِ یَوْمَ الْآزِفَةِ یَوْمَ التَّغَابُنِ یَوْمَ الْفَصْلِ یَوْمَ الْجَزَاءِ یَوْماً کَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ یَوْمَ النَّفْخَةِ
و روز پدید آمدن افک و زشتیهاى خلق است روز شناختن هر کس نتیجه اعمال خود است روز غبن و زیان بدکاران و روز فصل و جدایى خوبان و بدان و روز کیفر و پاداش بندگان است آن روز مقدارش پنجاه هزار سال است و روز نفخه صور است
یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ یَوْمَ النَّشْرِ یَوْمَ الْعَرْضِ
که جهان را بلرزاند و از پى آن نفخه، نفخه دیگر درآید آن روز روز نشر نامه عمل است روز عرض بر کردگار است
یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِیهِ وَ صَاحِبَتِهِ وَ بَنِیهِ
روزى است که مردم در حضور رب العالمین قیام کنند روزى است که هر کس از برادر و مادر و پدر و زن و فرزند خود مى گریزد