این جهان برکه و جان چون رخ ماه است رفیق غصّـــه و شــــادی ما شــــــام و پکاه است رفیق ‌ تند خـــــو یا که خــوش اخلاق جهان می گذرد آن چه باقی است ز ما زنـگ گنــــــاه است رفیق تا تـــــــــوانی دل یـــــاران به کــــــــــــف آور ورنه چشـــــــــم بر هــــم بزنی نامه سیاه است رفیق صــــــورت و ظاهر زیــــبا نه مــــــــلاک بشر است سهــم یوسف ز جمــــــــالش ته چاه است رفیق تو خــــــــودت در شب تاریک سـتم عادل باش قـــــــدرت ظلم و ســــــتم گاه به گاه است رفیق همـــــــچو فــــــــــــرهاد اگر عاشق صـــادق باشی بیستون در نظـــــــرت چـــون پَرِ کاه است رفیق دل« تنـــــــها» اگر از جـــــــور خـــــــــسان می نالد لطف یزدان همـــــه جا پشت و پناه است رفیق ✅سروده شاعر عزیز شهرمان جواد احمدپور # تنها# ۱۳۹۹/۱۰/۱۲ #ندای_اردکان @neday_ardakan🔷