#پنجشنبه_های_مشاوره_ای 🌺 زن، خانواده و تربیت اسلامی در مکتب امام خمینی (ره) (قسمت دوم) »»» مکتب تربیتی مطلوب🌺 مکتب تربیتی مطلوب همان گونه که امام خمینی رحمه الله بیشترین تأکید را درباره پرورش انسان ها دارد، به همان نسبت بیشترین توجه و حساسیت را در زمینه الگو و سرمشق تربیتی انسان ها نشان می دهد. مسئله تربیت، ارتباط مستقیمی با سعادت یا بدبختی و شقاوت آدمی دارد و این دو نقطه انتهایی، مهم ترین و جدی ترین موضوع حیات بشری به شمار می روند. به همان اندازه که سعادت و شقاوت انسان از درجه اهمیت ممتاز برخوردار است، انتخاب نوع مکتب تربیتی و الگوگیری از آن نیز در بالاترین درجه اهمیت قرار می گیرد. از این روست که امام خمینی رحمه الله به عنوان بزرگ مربی عصر حاضر، به این مسئله توجه خاصی داشته است. ایشان باحساسیت هر چه تمام تر، بارها در حد فهم مخاطبان، در کنار مقایسه مکتب ها و نظام های موجود، اسلام را مهم ترین مکتب تربیتی معرفی می کند. «اسلام یک رژیم است. یک رژیم سیاسی است. منتها سایر رژیم ها از بسیاری از امور غافل بودند و اسلام از هیچ چیز غافل نیست؛ یعنی اسلام انسان را تربیت می کند به همه ابعادی که انسان دارد. بعد مادی دارد، راجع به بعد مادی تصوراتی دارد. بعد معنوی دارد، راجع به معنویات صحبت دارد؛ بالاتر از آن دارد. بالاتر از آن صحبت دارد؛ یعنی از آن وقتی که ازدواج حاصل نشده است بین پدر ومادر، اسلام برای ساختن انسان دستور دارد که چه زنی را انتخاب کند، چه مردی را آن زن انتخاب کند. وضع اخلاقی اش چطور باشد، وضع دیانتش چطور باشد. یک نفر زارع وقتی می خواهد زراعتی بکند و یک تخمی را در یک زمین کشت بکند، این زمین را باید ملاحظه بکند، آن چیزهایی را که موجب تربیت این است باید ملاحظه بکند، این چیزهایی که وقتی ظهور پیدا کرد این مثلاً نبات، باید آنها را ملاحظه کند که چه چیز مفید با این است و چه چیزهایی مخالف با این است، از آن رد بکند، باید همین طور مواظبت بکند تا وقتی که رشد کرد و به ثمر رسید. اسلام همین معامله را با افراد انسان کرده است؛ یعنی معامله یک نفر زارع که می خواهد یک کِشتی بکند و می خواهد از آن استفاده بکند. از قبل از آنکه کشت بشود، دستور دارد که پدر و مادر چه جور باید باشند؛ یعنی ازدواج چه جور باید باشد. این، برای این است که ملاحظه عاقبت این امر را کرده است که اگر پدر و مادر یکی از آنها مثلاً اخلاقش فاسد باشد، اعمالش، اعمال غیر انسانی باشد، این بچه هایی که پیدا می شود، به واسطه وراثتی که هست در کار اینها، در او تأثیر دارد و لهذا مثل یک کشتکار بسیار دقیق بسیار دل سوز، اسلام به نوع انسان مراعات کرده است و از آن اول تا زمانی که ازدواج می شود، ازدواج که شد، چه ترتیبی در ازدواج است، بعد در قضیه لقاح چه جور آداب، آداب بسیار در آنجا هست. بعد در زمان حمل، آداب بسیار در آنجا هست. بعد در زمان رضاع، عرض می کنم رضاع آداب بسیاری در آنجا هست. بعد در دامن مادر آدابی هست که بعد در ظل پدر آدابی هست. بعد در مدرسه آدابی هست. بعد در اجتماع آدابی هست. این بچه را از آن وقتی که باز به دنیا نیامده مراعات کرده تا برسد به مرتبه عالی و برای همه اینها دستور داد و سایر رژیم های عالم، سایر دولت هایی که در عالم هست، به اینها اصلش کاری ندارد... اسلام یک همچو چیزی است که وقتی که انسان بزرگ شد، معاشرت خودش با برادرش، معاشرت خودش با پدر و مادرش، معاشرت پدر و مادر با پسر، معاشرت این دو تا با همسایگان، معاشرت اینها با همشهری ها، معاشرت اینها با هم دینی ها، اینها با خارجی ها، همه اینها در اسلام هست و اسلام یک حکومتی است که یک جنبه اش حکومت سیاسی است و یک جنبه اش حکومت معنوی؛ یعنی دو طرف دارد انسان، دو وضع دارد انسان، دو رو دارد انسان: یک روی مادی، اسلام در این روی مادی در همه جهاتش احکام دارد، یک روی معنوی که اصلاً مطرح نیست در رژیم ها که انسان را تربیت های معنوی و تهذیبی بکند تا برسد به مرتبه ای که دیگر هیچ کس نمی داند الا اللّه تا آنجا اسلام همین طور کشیده دست مردم را گرفته و برده است تا برساند به ملکوت اعلی. سایر رژیم ها این طور نیست» (صحیفه نور، ج 5، ص 107) #امام_خمینی_و_خانواده #ندای_تهذیب 🌺 @nedaye_tahzib 🍃 tahzib-howzeh.com