🍂سلسله مباحث:
#زیِّ_طلبگی
شماره 12
🌺1️⃣ شاخصها و ملاكهای كلی 🌺
2.. رعایت وقار و پرهیز از رفتار سبك (قسمت دوم)
در بیانات روایی زیر نیز، موضوع وقار از همین زاویه، یعنی از زاویه تأثیر اجتماعی و تصویر انسان در دیده دیگران طرح شده است.
امام علی علیهالسلام میفرماید:
لِتَكُن شیمَتُكَ الوَقار، فَمَن كَثُرَ خُرقَه استُرذِلَ؛
باید وقار و سنگینی خصلت تو باشد؛ زیرا كسی كه سبكیاش زیاد است، پست و فرومایه شمرده میشود.
همچنین میفرماید:
كُن فی المَلَأ وَقوراً و فی الخَلَأ ذكوراً؛
در میان مردم سنگین باش و در خلوت نیز به یاد خدا.
آن حضرت در جایی دیگر میفرماید:
بِالوَقارِ تَكثُرُ الهَیبة؛
با رفتار سنگین، هیبت و عظمت انسان زیاد میشود.
من تَوَقَّرَ وُقِّرَ؛
كسی كه رفتار سنگین داشته باشد، سنگین شمرده شود.
امام صادق علیهالسلام فرمود:
لَمّا سُئِلَ عَن أجمَلِ خِصالِ المَرءِ ـ وَقارٌ بِلا مَهابة وَ سَماحُ بِلا طَلَبِ مُكافأة وَ تَشاغلٌ بِغَیر مَتاعِ الدّنیا؛
زیباترین ویژگیهای انسانی از امام صادق علیهالسلام سؤل شد. ایشان فرمودند: وقار و سنگینی بدون ایجاد ترس، و بخشش بدون طلب پاداش، و مشغولیت به چیزی غیر از كالای دنیا.
این روایات نیز، بدون اشاره به جنبه اجتماعی، اهمیت سنگینی و وقار را تأكید میكند. 👇👇
امام علی علیهالسلام فرمود
السَّكینَةُ عِنوانُ العقلِ وَ الوَقارُ بُرهانُ النّبلِ؛
آرامش نشان عقل، و سنگینی دلیل بزرگی و شرافت و ذكاوت است.
یعنی كسی كه از آرامش و سنگینی محروم است، هنوز در دنیای كودكی به سر میبرد و رشد عقلانی كافی ندارد. از نوع رفتار هر كس، میتوان به رشد عقلی او و میزان بزرگیاش پی برد.
رسول خدا صلیاللهعلیهوآله میفرماید:
لَیسَ البِرُّ فی حُسنِ اللباسِ وَ الزّی وَلكنَّ البِرَّ فی السّكینةِ وَ الوِقارِ؛
خوبی انسان در نیكویی لباس و ظاهر او نیست؛ بلكه در آرامش و سنگینی است.
حضرت علی علیهالسلام نیز فرمودند:
جَمالُ الرَّجلِ الوَقارُ؛ وقار، زیبایی انسان است.
مُلازَمةُ الوَقارِ تُومنُ دِنائَةَ الطَّیشِ؛
همواره با وقار بودن از پستی سبكسری ایمن میدارد.
پیامبر گرامی صلیاللهعلیهوآله میفرماید:
طُوبی لِمَن تَوَقَّرَ وَ لِمَن لَمتَكُن لَه خِفَّة؛
خوشا به حال كسی كه سنگینی ورزد و سبكی در او نباشد.
در بیانات دینی، سكوت عامل افزایش وقار شمرده شده است:
بِالصَّمتِ یكثُرُ الوَقارُ؛ پرحرفی و زیادهگویی، شأن انسان را پایین میآورد و شخصیت او را سبك میكند.
ویژگیهای «عباد الرحمن» در این فراز از قرآن كریم نیز، بسیار جالب توجه است:
«وَ عِبَادُ الرَّحْمَـنِ الَّذِینَ یمْشُونَ عَلَی الْأَرْضِ هَوْنًا وَ إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَـهِلُونَ قَالُواْ سَلَـمًا»؛
بندگان خدا بر زمین به آرامی و سنگینی قدم برمیدارند و هرگاه كه جاهلان آنان را خطاب كنند، به ملایمت و مسالمت سخن گویند.
مؤمن در رویارویی با جاهلان، از كوره در نمیرود و از خود كمظرفیتی نشان نمیدهد. چنان بزرگمنش و دریادل و پر تحمل است كه با آزار جاهلانه مردم به تلاطم نمیافتد و موج برنمیدارد.
امام صادق علیهالسلام نیز فرمود:
سُرعَةُ الْمَشْی تَذْهَبُ بِبَهاءِ الْمؤمن؛
سریع راه رفتن ارزش مؤمن را از بین میبرد.
از آن آیه و این روایت معلوم میشود كه مؤمن باید مراقب ارزش و اعتبار خود باشد و با رفتارهای سبك آن را از بین نبرد.
ادامه دارد...
#ویژه_طلاب
#ندای_تهذیب
🌷
@nedaye_tahzib
✅
tahzib-howzeh.com