🟢 اشعار المؤمنين عليه السلام درباره حضرت علی اکبر علیه السلام بنابر نقل برخی کتاب های روایی، امیرمؤمنان علی(علیه السلام) بسیار حضرت علی اکبر علیه السلام را- که در زمان حضرت حدود هفت سال داشت - دوست می داشت. حتی گفته شده است او را مدح می نمود و اشعاری در مدحش می سرود. ابن نمای حلی در مثیر الاحزان (1406: 68) و ابن ادریس در سرائر (1410، 1/ 656)، آورده اند که حضرت امیرمؤمنان(علیه السلام) در شأن وی فرموده است. همچنین به نوشتۀ ابوالفرج اصفهانی، حجاج بن معتمر هلالی از ابی عبیده و خلف الاحمر اشعار زیر که در توصیف حضرت علی اکبر(علیه السلام) سروده شده است را نقل می کند: لم ترعین  نظرت مثله من محتف یمشی و لا ناعل یغلی نئی اللحم حتی اذا انضح لم یغل علی الآکل کان اذا شبت له ناره یوقدها بالشرف القابل کیما یراها بائس مرمل او فرد حی لیس بالآهل اعنی ابن لیلی ذا السداد و الندا اعنی ابن بنت الحسب الفاضل لا یؤثر الدنیا علی دینه ولا یبیع الحق بالباطل 👌نكته: به باور نگارنده، سروده این دو شاعر که بیت اول آن با سروده امیرمؤمنان(علیه السلام) یکی است، ادامه شعر حضرت امیر(علیه السلام) است که هم وزن آن، توسط این دو شاعر ایراد شده است. این اشعار نشان می دهد در آن روزگار، علی اکبر(علیه السلام) مردی بزرگ و مشهور در مهمان دوستی و غریب نوازی بوده است که شاعران به مدح او پرداخته اند و می تواند شاهد بر بیست و هفت سالگی وی در کربلا باشد. ترجمه اشعار: ١. چشمی، در میان مردم پابرهنه و پا به کفش، نظیر او را ندیده است. ٢. چشمی، در میان مردم زنده پابرهنه و پا به کفش، همانند او را ندیده است. ٣. گوشت را آن قدر می جوشاند که کاملاً پخته شود و هنگام حضور مهمان نیازی به جوشش نباشد. ٤. آن گاه که برای راهنمایی مهمان آتش می افروزد، آن را در بلندترین نقاط و بهترین مکان ها روشن می کند تا نیازمندان و مساکین و غریبان دور از وطن او را به آسانی پیدا کنند و ببینند. ٥. منظورم پسر لیلاست؛ همو که صاحب جود و بخشش است؛ منظورم از لیلا زنی است پاکنهاد و گرانمایه که شریف زاده و بزرگ است. ٦. آن مردی كه دنیا را بر دین خود مقدم نمی دارد و حق را به باطل نمی فروشد. 📚 پژوهش نامه معارف حسینی 9 ،نخستین فصلنامه تخصصی امام حسین علیه السلام - 14 @hajfathi_ir 👈 همراهى