❇️ 🔅 شماره ۲ 💠 ضرورت داشتن راهنما 🔰 شاید برخی از افراد چنین پندارند که در تربیت و خودسازی نیاز به استاد ؛ زیرا مسیر تزکیه، به کمک آیات و روایات و سیرۀ معصومین علیهم‌السلام نمایان شده و خودسازی به سادگی امکان‌پذیر است. 🔹 درحالیکه سیرۀ عملی پیامبران و اولیای الهی نشانگر لزوم استاد و راهنمای اخلاقی است؛ چنانچه پیامبران و امامان معصوم علیهم‌اسلام یکی پس از دیگری رسالت انسان‌سازی و تهذیب نفس را بر عهده داشته و در این رسالت، محور بوده‌اند. ✨ سیرۀ گفتاری و آثار روایی که از پیامبر اکرم و امامان معصوم علیهم‌السلام نیز به‌جا مانده، نشانگر جایگاه اساسی و ضروری است. 📍اگر به برخی از آیات قرآن خوب دقت کنیم، خواهیم دید که اگرچه قرآن باب نبوت را به وسیلهٔ پیامبر اکرم ختم کرد و به وسیلهٔ حضرت بقیه‌الله‌الاعظم باب وصایت را ختم کرد و دیگر امکان اینکه تا روز قیامت نبی‌ای باشد یا وصی نبی‌ای باشد، به پایان رسید، اما درعین حال باب دیگری باز کرد که بسیار قابل توجه است؛ 🔸 بابی باز کرد که در حدّ اعلای خود در این باب باز شد، بابی باز کرد که باب اجتهاد و فقاهت در آن باز شد. ✅ وقتی انسان در آیات و روایات تأمل می‌کند، می‌بیند به شخصی نیاز دارد که بتواند او را در گردنه‌ها و پیچیدگی‌های مسیر راهنمایی کند؛ چرا که صرفاً با تکیه بر عصای عقل و استعداد ذاتی نمی‌توان گلیم انسانی را از آب زندگی بیرون آورد؛ پس بی‌تردید ضروت استاد و راهنما در اخلاق احساس می‌شود. 📚 کتاب "رفیق حکیم"، ص۱۰ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat