❇️ 🔅 شماره ۱۰۲ 💠 غفلت، مانع آشکار شدن بدیهیات (۲) 🔰 همۀ انسان ها بدیهیات را درک می‌کنند. می‌گوید فلان پارچه را که می‌گویی، من زود فهمیدم که پاره می‌شود، من این را نمی‌خواهم، پارچه بادوام می‌خواهم؛ 📍 آن‌وقت جای سؤال است اینکه حالا چطور شد خود تو که نه تنها پاره می‌شوی؛ بلکه بعد از مدتی پودر می‌شوی! 🍀 می‌گوید من نفهمیدم، کار سختی است، مطلب مهمی است، باید برای من اثبات کنید، من نمی‌دانم یعنی چه؟ کسی می‌تواند چنین جوابی بدهد؟! 📌 تو یک روز خودت در خودت پودر خواهی شد. همچون مقایسه‌ای از آن روز زندگیتان ندارید! معلوم است که این عقل در غفلت و در یک چیز دیگری گرفتار شده است. 🌀 در مسائل تربیت نفس، این غفلت را می خواهند کنار بزنند. همین که آن کنار رفت، انسان را وحشت برمیدارد! می گوید که عن‌قریب است من تمام هیکلم و این‌ها پودر شود؛ از حالا در فکرش باشم. 🔸 اگر خداوند متعال سختی‌های جان دادن و جدایی از این عالم را به کلی از انسان پنهان می کرد، انسان جا داشت که بگوید من نمی توانم بفهمم؛ اما خدای مهربان یک مرحله از علائم جان دادن و جدایی از این عالم را در قبل از جان دادن به انسان نشان می دهد، هم خودش و هم در دیگران؛ تا عقل او مقایسه کند. 👈 برایش دیگر بدیهی است که جدا شدن از این عالم یعنی چه! 📑 جزوه "سی و دو گفتار در معارف الهی" ص۳۴۵ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat