✅
فقیه عارف حضرت آیة الله سعادت پرور (قدسسره)
✍️بشر مادّى و خاكى اگر بخواهد (و بايد بخواهد) بر پيمان ازلى و تحمل عرض امانت باقى و استوار باشد، لازم است اعضا و جوارح ظاهرى و باطنىاش به گونۀ خاصى عمل نمايند تا از مشاهدۀ ازلى كه غفلت از آن برايشان حاصل شده، باز گردند و آن ممكن نيست مگر از طريق عبوديّت ظاهر و محبّت باطنى...
🔹نورانى شدن اعضا و جوارح باطنى، در واقع همان به عهد ازلى و حمل امانت توّجه نمودن است
🔹جملات: «اللّهم اجعل قلبى نوراً...» تا جمله «يا نورالانوار» به بهره گيرى پس از تحقق پيدا كردن نور ازلى اشاره دارد
🔹 جمله «أَرِنِى الاَشْياءَ كَما هِىَ.» تقاضاى ريشه و يا ثمرۀ چيزهايى است كه در جملات پيش از آن آمده و به تجلّى ذاتى اشاره دارد
🔹جملات بعد از آن «اللّهمّ كن وجهى فى كلّ وجه...» تا «وكيلى فى كل امر.» به اخلاص اعمال براى او سبحانه و يا انجام امور بر طبق فطرت و ملكوت نظر دارد و در واقع مى گويد: چرا او را متولى امورم ندانم؟ كه فرموده شده «وتولنى تولى عناية و محبةً فى كل حال.»
📚ثمرات حیات، ج1، ص 133(فقیه عارف حضرت آیة الله سعادت پرور ره)🌱
🆔@nedayesaadat
🌐ketabrah24.ir