📚ضرب المثل زرندی "اجل میدوونه" ✍ به قلم توانمند استاد فرزانه و اندیشمند سرکار خانم #مریم_متصدی_زاده بزرگ بانویی که وقت ارزشمندش را در راه اعتلای جامعه ای سالم و آگاه صرف می کند ،دعا کنیم درهای سعادت ،صحت ،سلامت و سربلندی همواره به رویشان گشوده باد .🙏🌸 ♦️ضرب المثل زرندی "اَجل میدوونه!!!" میدوونه= می دواند(دواندن) اَجَل = زمان فرا رسیدن مرگ انسان یعنی زمان اجل و مرگ کسی فرا برسد ،شخص بدون آنکه متوجه باشد؛باسرعت بیشتری بطرف مرگ حرکت میکند. بطور مثال شخصی هرروز ساعت۷صبح از خانه حرکت میکرده ،روز مرگش ساعت۶صبح به بیرون از منزل می رود وتصادف میکند.یاجایی مهمانی رفته که صاحبخانه از وی خواسته تابیشتربماند اماخودش گفته نه باید حتما همین الان بروم. اَجَل مُعَلََّقْ زمان نامعين و تغییرپذیر مرگ انسان است که در مقابل اجل مُسَمّیٰ (زمان حتمی مرگ انسان) قرار دارد. اجل مسمی= اجل حتمی که غیر قابل تغییر است. به‌باور علامه طباطبایی، اجل معلق، زمان مرگ هر فرد براساس شرایط بدنی اوست که ممکن است براثر عوامل خارجی، زودتر یا با تأخیر صورت گیرد. برخی از قرآن‌پژوهان، این دو نوع اجل را از مصادیق قضا و قدر دانسته و نتیجه گرفته‌اند: اجلی‌که قابل تغییر است، از مصادیق «تقدیر» بوده که به آن اجل معلّق (معلّق بر شرایط) می‌گویند و اجلی که حتمی و غیر قابل تغییر است، از مصادیق «قضا» است که همان مرحله حتمیّت و غیر قابل برگشت است. زندگی شیرین است به طوری که کمتر کسی را می توانید بیابید که نخواهد عمر طولانی داشته باشد و مرگش را به تاخیر اندازد. شگفت اینکه آموزه های وحیانی قرآنی از امکان تاخیر مرگ سخن به میان آورده و حتی راهکارهایی را برای تاخیر آن بیان کرده است. البته بیشتر کسانی که از مرگ می ترسند، کسانی هستند که مرگ را پایان زندگی و مرگ را با فوت و نیستی یکسان می دانند یاافرادی از مرگ می هراسند؛ چرا که خود را دست خالی می بینند و بر این گمان هستند که ره توشه آخرت چنانکه باید و شاید فراهم نیاورده اند و دست خالی به جهانی دیگر می روند.اینان اگر به زندگی چسبیده اند به سبب همین احساس تهی دستی است. آنان افزایش عمر را برای کسب ره توشه بیشتر برای آخرت می خواهند و ترس از مرگ برای این است که دست خالی نباشند. پس ترس اینان از خود حقیقت مرگ نیست، بلکه بخاطر وضعیت و موقعیت خود در آخرت است؛ زیرا می دانند که پس از مرگ، آخرت و زندگی دیگری است و از همین رو دنبال اصلاح امور اخروی خود هستند و از خدا می خواهند: خدایا دین مرا اصلاح فرما که دین، مایه حفظ همه شئون من است و عالم آخرتم را اصلاح فرما که آنجا منزل ابدی من است و جایگاه قرار من از آزار مردم پست دنیا است. قرآن گزارش می کند که برخی از اهل ایمان واقعا گرایشی به آخرت ندارند؛ زیرا چنان گرفتار محبت دنیا و مادیات دنیوی شده اند که دوست دارند هزاران سال زندگی کنند و مرگ سراغ آنان نرود. این دسته از افراد مدعی آن هستند که بهشت و آخرت برای آنان است و دیگران بهره ای از آن نخواهند برد؛ از این رو خداوند آنان را مورد تمسخر قرار داده و می فرماید که اگر واقعا این گونه است چرا آرزوی مرگ نمی کنند تا به بهشت در آیند؟! به هر حال، عشق به زندگی در همه . برای رهایی از مرگ بویژه مرگ زودرس یک امر طبیعی است. در روایات اسلامی، اموری چون صدقه، صله رحم، خوش‌رفتاری با همسایگان، ترک گناه، زیارت امام حسین (ع)، شکر فراوان و قرائت سوره توحید پس از هر نماز، اجل معلق را به‌تأخیر می‌اندازند.  همچنین ارتکاب برخی از گناهان مانند زنا، آزار پدر و مادر، قسم دروغ و قطع ارتباط با بستگان اجل معلق را جلو می‌اندازند. انسان می‌تواند با ترک برخی افعال زشت و گناهان، از تسریع در اجل خویش خودداری نموده و حتماً با انجام برخی اعمال نیک باعث افزایش مدت عمر خویش گردد.