📝حکایت درمانی ضرب‌المثل زرندی: حکایت درمانی ضرب المثل ها طرحیست نوین برای نخستین بار در کشور از استاد عزیز سرکار خانم متصدی با مشارکت ندای زرند پیرامون ضرب المثل های زرندی ارائه شده وبیان نکات تربیتی، مشاوره ای و آموزنده ی ضرب المثل های زرندی : مطلب زیر داستانکی با بیان خالصانه اسمعیل اسفندیاری پور است که دارای نکات درس آموزی از صرفه جویی و کاهش ضایعات است: خاطره ای بسیار زیبا در دوره نوجوانی از مرحوم پدر بیاد دارم که ارزش بیان آن به دلیل توجه یک دهقان مجرب به کنترل ضایعات و کاهش اسراف غذا و آب و مصداق این نوع ضایعات در اطراف مان در وضعیت کنونی خالی از لطف نیست. در منطقه ما به مزرعه برنج، شالی گفته می شود، در وقت درو به اتفاق پدر با داس درو می کردیم نصف مزرعه شالی رقم درباری ( از گروه ارقام صدری) و نصف دیگر مزرعه رقم گرده که به کم آبی مقاوم تر است کشت شده بود در بین کشاورزان و کارگران مرسوم است در هنگام کار در مزرعه یا درو ساعت حدود ۱۰ تا 11 صبح غذای نسبتا مختصری همرا با چای پنیر و انگور که در فصل درو عرضه می شود به عنوان میان وعده قبل از نهار صرف می کنند. هنگام صرف غذا مرحوم پدر اطراف محلی که نشسته بودیم را وارسی و خوشه های شالی که روی زمین افتاده بود جمع می کرد و در پنجوهای شالی درو شده می گذاشت. من که نوجوان بودم در ذهنم می گفتم پدر چرا خسیس بازی در می آورد و این خوشه ها چه ارزشی دارد مگر چقدر شالی می شود!؟ پدر که ظاهرا اعتراض درونی مرا از حالت چهره ام متوجه شده بود به شوخی خوشه چه شالی را روبه من تکان داد و گفت این یک خوشه شالی، یک قاشق پلو دارد. همین جمله کوتاه درسی بزرگ برای من شد که همیشه و هنوزم بعد از گذشت بیش از 50 سال، هنگام صرف غذا به یاد این عبارت مرحوم پدر می افتم که چه انتظاری از ما ها داشت و توجه ما را به چه نکته با اهمیتی جلب کرده بود که نه تنها به آن عمل می کنم بلکه به نزدیکان و اطرافیان هم داستان را یاد آوری کرده و توجه آنها را به این نکته که همه موظف هستیم به توسعه امر نیک و کردار نیک زیرا حتما اثر دارد. همچنانکه تذکر عالمانه آن روز پدر با گذشت قریب به پنجاه سال یاد آورم هست و به آن گردن می نهم. حال پس از گذشت این همه سال به مبادی آداب بودن و فرهنگ صرفه جویی کشاورزان و مردمان آن نسل کشور عزیزمان غبطه می خورم! چرا نسل ما اینقدر کم توجه هست، حساسیت ها کافی نیست، فرد فرد ما برای تولید ثروت، کاهش فقر و گرسنگی در جامعه مسئولیم. سیاست گذارها، صدا و سیما، فضای مجازی، ارباب جراید، همه و همه به این معضل بزرگ اجتماعی که همان اسراف و دور ریز غذا است و مبالغ هنگفت ریالی ارزش ضایعات غذا های دور ریز، میلیارد مترمکعب آب شیرین گرانقیمت که برای تولید این محصولات مصرف شده زحمت کشاورزان، انرژی، حمل و نقل و... برای تولید این حجم ضایعات باید بیشتر بپردازیم و به آن اهمیت دهیم هموطن. انشاالله