«انتقاد از همسر!» وقتی درباره انتقاد از کسی حرف میزنیم، یا ازش انتظار خاصی داشتیم اما تامین نشده یا ازش انتظار نداشتیم اما انجام داده!! نقطه مشترک همه انتقادها فقط یک چیز است: «انتظار»! انتظاری که «ما» داشتیم و هیچ ربطی در مرحله اول به طرف مقابلمون نداشت اما ربطش دادیم! بپذیریم که قرار نیست همه عوض بشوند و تغییر کنند. اگر ما هر کس را همان گونه که هست بپذیریم و از همان که هست لذت ببریم، دیگه قصه نقد و انتقاد پیش نمیاد! اما خب! این یه کم آرمانی به نظر میرسه. چرا که ما از کسی که دوسش داریم، طبیعتا انتظاراتی هم داریم که اگر تامین نشه، باب نقد و انتقاد و حتی گلایه و و حتی شاید باب قهر و... را هم باز کنه. انتقاد از همسر چیز بدی نیست و حتی حق ماست. اما... اما روش بیانش... فرصت دادن برای برطرف کردنش... شنیدن دلایلش... جلوگیری از پیش داوری و منفی بافی... مهم تر از خود انتقاد است! از همسرانتون انتقاد کنید اما جوری نگید که فکر کنه سنبل ضعف هاست... جوری نگید که فکر کنه روبروی قاضی نشسته... با کنایه و متلک نگید... تا حرفت را زدی، نرو... بشین حرفاش هم بشنو... انتقاد نکنیم تا دلمون خنک بشه! جوری انتقاد کنیم تا بهم نزدیک تر بشیم. مثل این: من رشته محبتم ای دوست بگسلم شاید گره خورد «به تو نزدیک تر شوم» #انتقاد #کانال_نگاه_بهشتی @negahebeheshti