مرحله دوم انتخابات مجلس هفتم در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۳ برگزار شد؛ که در نتیجه رقابت زینب کدخدا و علیرضا محجوب فر، افراد ۳۰ ام و ۳۱ لیست منتخبین مرحله اول، هیچ کدام از شهر تهران به مجلس راه نیافتند. اما در نتیجه حضور منوچهر متکی در دولت محمود احمدینژاد و انصراف او از نمایندگی مجلس و برگزاری انتخابات میاندوره ای در ۲۴ آذر ۱۳۸۵، سهیلا جلودار زاده و حسن غفوری فرد توانستند پا به مجلس هفتم بگذارند.
برنده انتخابات مجلس هفتم در بین ائتلاف های شکل گرفته، ائتلاف آبادگران بود که توانست ۲۰۰ کرسی در مجلس کسب کند و ۲۹ نفر از نمایندگان تهران نیز اعضای آن بودند. تنها فرد راه یافته به مجلس از بین اصلاح طلبان و ائتلاف بزرگ ایران، سهیلا جلودار زاده بود که در انتخابات میان دوره ای وارد مجلس شد. معدود چهره های اصلاح طلب که از استان های مختلف در مجلس هفتم حضور داشتند، فراکسیون خط امام را به عنوان فراکسیون اقلیت تشکیل دادند. حسن غفوری فرد نیز تنها نماینده شهر تهران بود که نه از طرف ائتلاف آبادگران و نه اصلاح طلبان حمایت می شد و نامش در لیست ائتلاف خدمتگزاران مستقل، چکاد آزاداندیشان و جبهه وفاق قرار داشت.
مجلس هفتم اولین مجلسی بود که یک فرد غیر روحانی توانست کرسی ریاست مجلس را کسب کند. با وجود گمانه زنی ها درباره اعلام حجت الاسلام مصباحی مقدم به عنوان کاندید ریاست مجلس، در نهایت حداد عادل به عنوان سرلیست ائتلاف آبادگران و نماینده اول شهر تهران توانست در رقابت با حسن سبحانی، نماینده دامغان، با اختلاف رای ۱۹۶ به ۵۵ به جایگاه ریاست مجلس دست یابد. در نتیجه رقابت حجج اسلام مصباحی مقدم و ابوترابی فرد به عنوان اعضای جامعه روحانیت با محمدرضا باهنر و موسی قربانی برای نایب رئیسی مجلس، محمدرضا باهنر و حجت الاسلام ابوترابی فرد توانستند در مجلس هفتم به عنوان نایب رییس انتخاب شوند.
به لحاظ آماری، ۱۳ زن در این دوره از مجلس به عنوان نماینده حاضر بودند. از این مجموع، شش نفر نماینده شهر تهران( آلیا، افتخاری، امینزاده، رهبر، فیاضبخش و جلودارزاده) و بقیه از شهرهای کرج(فاطمه آجرلو)، اصفهان(نیره اخوان)، زنجان( رفعت بیات)، رشت( هاجر تحریری نیکصفت)، تبریز(عشرت شایق)، مشهد(عفت شریعتی) و خلخال( مهرانگیز مروتی) بودند. در این مجلس از شهر تهران ۴ و در کل ۴۳ نماینده روحانی توانستند به مجلس راه یابند.
#نقش_ما
#مشارکت_حداکثری
#مجلس_قوی
@entekhabatqods