🔰 تَمَسَّكْ بِحَبْلِ الْقُرْآنِ‏ اصرارِ خودِ قرآن و اصرارِ اهل بيت (سلام الله عليهم اجمعين) است که قرآن، حبلِ آويخته است؛ يعنی انزال و تنزيلی که خدا درباره قرآن بيان کرده، با انزال و تنزيلِ باران و برف و تگرگ فرق‌ های عميقی دارد. باران را خدا نازل کرده، برف را و تگرگ را نازل می‌کند، به نحو انداختنِ روی زمين است و به اصطلاح، تجافی است؛ اما قرآن را در شبِ قدر نازل کرده است، به معنای آويختن است، نه انداختن. قرآن را به زمين نينداخت، قرآن را مثلِ حَبل و طنابِ مستحکم به زمين آويخت که «أَحَدُ طَرَفَيهِ بِيَدِ اللهِ سُبحَانَهُ وَ تَعَالی وَ الطَرَفُ الآخَرُ بَأَيدِيکُم» اين طناب را آويخت، فرمود يک طرفِ آن به دستِ خودِ خداست و طرفِ ديگرِ آن به دستِ شماست. دو تا فايده دارد: يکی مانعِ افتادنِ انسان است؛ ديگری فايده‌ی صعودِ انسان است که «اِقْرَأْ وَ ارْقَهْ» بتواند بخواند و بالا برود و به «قُربَةً إلَی الله» بار يابد...» ✍️ درس اخلاقِ آیت‌الله جوادی آملی ۹۶/٩/٩ #ماه_رمضان #بهار_قرآن #زندگی_با_آیه_ها #نهج‌البلاغه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ کانال رسمی اداره تبلیغات‌اسلامی تویسرکان ایتا | اینستا | آپارات 🆔️@nehzat_eslami_tuy