🔻آخرین پروژه! 🔸ما در همین تهران خودمان پروژه‌بگیرهایی داریم که حتی زحمت عوض کردن عکس هم به خودشان نمی‌دهند و با ادبیات‌های مشترک و تابلو، پروژه‌های کارفرما را انجام می‌دهند. این البته پروژه آخرشان بود. سفره برچیده شده و ناراحت‌اند. از صبح دارند «آوینی زمان» و «شهید زنده» ردیف می‌کنند تا برای کارفرما سنگ تمام بگذارند. 🔹واقعیت اما این است که تعریف و تمجیدهای تخیلی این عزاداران، اعتبار خاصی ندارد. این‌ها همه در مقاطعی یا کارمند محمدحسنی بوده‌اند یا با او پروژه‌هایی داشته‌اند. با محمدحسنی در یک کشتی بودند. معلوم است که حالا جز خوبی از او نمی‌گویند و از او قدیس می‌سازند. 🔸از این عزاداری‌های ریاکارانه اگر عبور کنیم، به قضاوت منطقی می‌رسیم. واقعیت این است که ۱۵ سال شیر نفت رو به اوج باز بوده. مقایسه‌ هزینه‌های نفتی اوج و آورده‌هایش، واقعیتِ عملکرد محمدحسنی را مشخص می‌کند.‌ 🔹 با رمانتیسم و بت‌تراشی نمی‌شود از قضاوت شدن قسر دررفت. پروژه‌بگیرها هم بهترست دنبال شغل شریف‌تری باشند. خوب نیست آدم به این کارِ نه چندان شریف معروف شود ✍محمدحسین رحیمی پ.ن: طرف بیش از یک دهه مدیر عامل یه موسسه فرهنگی بزرگ بوده که چند صد میلیارد گردش مالی در سال داشته، کلی دوست و رفیق سر سفره اش بودند، به هیچ کجا هم جوابگو نبود، حالا چاکران یکی ازش با عنوان آوینی زمان اون یکی مجاهد فرهنگی و ...نام می برد. 🔴 (ضِد اِستِکبار)👇 @nekhsa_ir