⭕️ همه #بخوانند 👈 نقش بی بدیل "محبت" در تعلیم و تربیت 👉 با بررسی نظرات گوناگونی که توسط صاحبنظران عرصه تعلیم و تربیت درباره روش های تربیتی، اظهار شده است می توان پی برد که در میان روش های متعدد تعلیم و تربیت، یقیناً "محبت" پر رنگترین نقش را ایفا می کند و بیشترین تاثیر و کارایی را می تواند داشته باشد. اصولاً انسان تشنه و دوستدار محبت است و در این میان، کسی یا کسانی که بتوانند از این شیوه به خوبی استفاده کنند می توانند بیشترین اثر را در فرد بگذارند! اهمیت این موضوع در فرایند تعلیم و تربیت دوچندان می شود چراکه در واقع زمانی می توانیم بگوییم که نظام تعلیم و تربیت ما موفق عمل کرده است که قادر شویم اثرگذاری مطلوبی را در متعلم ایجاد کرده باشیم. از سوی دیگر با بررسی وضعیت دانش آموزان و حتی دانشجویان پی می بریم که تعداد قابل ملاحظه ای از متعلمان با مسائل و مشکلاتی در محیط خانواده مواجه هستند که بخش مهمی از این مسائل به مقوله نقصان ها و کمبود های آنان در محیط خانواده مربوط می شود. بی انضباطی های مکرر، تمایل زیاد به جلب توجه کردن در سر کلاس درس از جمله مهمترین مواردی است که از این متعلمان دیده می شود! اینجاست که "معلم یا استاد" به عنوان متخصص امر خطیر تعلیم و تربیت باید "هوشمندانه و عالمانه" به علت این رفتارها پی ببرد و به جای پرخاش و درگیری با متعلم، سعی کند تاحد امکان، خلاء موجود را با "محبت" پر کند تا بتواند نقش برجسته خود را در نظام تعلیم و تربیت به درستی ایفا کرده باشد! در آخر مناسب است تا به ابیاتی از مثنوی که اهمیت فوق العاده "محبت "را به خوبی تشریح می کند، اشاره کنیم: از محبت، نار، نوری می شود وز محبت، دیو، حوری می شود از محبت، سنگ، روغن می شود بی محبت، موم، آهن می شود! از محبت، حزن، شادی می شود وز محبت، غول، هادی می شود! از محبت، سقم، صحت می شود وز محبت، قهر، رحمت می شود از محبت، مرده، زنده می شود! وز محبت، شاه، بنده می شود "این محبت هم، نتیجه "دانش" است کی گزافه بر چنین تختی نشست "! 🆔 @tarbiyat_talim ✍