تله‌ی بدخواهان، برای جوانان ✍ شب گذشته با جوان عزیزی گفت‌وگو داشتم؛ جوانی بود دوست‌داشتنی، همچون انبوهی از دیگر جوانان. باب سخن با او باز شد. جوان، مطالعاتی سطحی داشت؛ با ان‌قلت‌های بدبینانه‌ی بی‌پایان! او اسیر تاریکخانه‌ی ناامیدی بود و استدلالهایش، فارغ از نظم و منطق، عمدتا بر پایه‌ی لجاجت استوار! مدعی دموکراسی بود، با نظراتی غالبا غیردموکراتیک! خلاصه‌ اینکه ذهن او، در بمباران بی‌وقفه‌ی بدخواهان، مجروح بود و من به جای اینکه از او طرد شوم، با اشتیاق و صبوری، گفت‌وگو با او را ادامه دادم. باورم این بود که گرچه به تعبیر قرآن، «كَانَ الْإِنْسَانُ أَكْثَرَ شَيْءٍ جَدَلًا (کهف ۵۴) اما به فطرت حقیقت‌جوی او بسیار امیدوار بودم: «فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنیفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتی‏ فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها لا تَبْدیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ (۳۰ روم)» باورم این بود که مغالطه و سفسطه‌ی او طبیعی است!؛ چون بسیاری از حاکمان سیاسی، اجرایی و فرهنگی، با بی‌عملی خود، به روند گروگانگیری فکر و ذهن امثال او در فضای مخرب مجازی، کمک کرده بودند و‌ کمتر کسی در این سالها، به نجات این گروگانها فکر کرده است! عملکرد و وزیر ارتباطات او در دادن زمین، به ارتش متجاوز فضای مجازی اگرچه مشکوک بود، ولی بی‌برنامگی هم در این حوزه، با گذشت بیش از دو سال، به شدت قابل نقد است! دولت انقلابی، با تزریق داروی بی‌حاصل - با وجود ، عملا دست روی دست گذاشته و هیچ اقدام درمانگری برای این جوانان مجروح، انجام نداده است! از ، عملا هیچ خبری نیست و نگارنده احساس نمی‌کند که دولت رییسی هم، در این فقره راهبردی داشته باشد! رزمندگان فضای مجازی در اردوی انقلاب، گرچه بسیارند و بی هیچ حمایتی، به صورت پراکنده و ، در ، فعالند اما از وجود یک قرارگاه فرماندهی خبری نیست! نکته‌ی مهم و غم‌انگیز این گفت‌وشنود این بود که او بجای مطالبه‌ی حقوق خود و ملت، از بخشی از حاکمیت که با ناکارآمدی و نگاه به بیگانه، پیشرفت کشور را معطل غربزدگی خود کرده‌اند، حملات خود را متوجه بخش کارآمد و امنیت‌ساز کشور، یعنی نیروهای مسلح و دستاوردهای موشکی، فضایی و هسته‌ای می‌نمود! بجای نفرت از جنایات رژیم ایالات متحده در طول ۶۰ سال گذشته، در قامت وکیل مدافع آنان ظاهر می‌شد! در زیر بمباران بی‌امان لشکریان و شناختی، از منافقینی که در لباس و شمایل مختلف، مسیر انقلاب اسلامی را منحرف کرده‌اند، غافل بود و بجای شکستن دشنه‌ای که بر پیکر این نهضت نشسته، انقلاب و نهضت اسلامی را متهم به ناکارآمدی می‌کرد! آن بخش از سیاست خارجی که از قضا، مولد قدرت جمهوری اسلامی است؛ از جمله رزمندگان حزب‌الله لبنان و یمن و در یک کلام خط مقاومت را مسوول وضعیت نابسامان مسکن، اشتغال و در یک کلمه اقتصاد می‌دانست! من در گفت‌وگوی با این جوان، به رغم کلام گزنده‌اش، بجای آن که او را معاند و مخالف بدانم، او را می‌دانم و تصریح می‌کنم اگر دشمن بدخواه، به نام یا پیش پای او کاشته‌ است، دست‌اندرکاران مسوول نیز از غافل بوده‌اند! اگر سالها پیش که فرمانده فرزانه‌‌ی ما از و سخن گفت، مدعیان ولایتمداری پای کار بودند، امروز وضعیت بهتری داشتیم. اگر شورای محترم نگهبان، همچنان‌که ، متهم ردیف اول رواج اشرافیگری، قوم‌گرایی، تبارگرایی و تشدید استضعاف مستضعفان را رد صلاحیت کرد، مشکوک را نیز رد صلاحیت می‌کرد و قوه‌ی قضاییه در مقابل تهدید او به اعلام جنگ، مصلحت‌اندیشی نمی‌کرد و به موقع، با برادر فاسد و برخی وزرای معلوم‌الحال او، برخوردی علوی می‌کرد، امروز شاهد قربانیانی از جنس این جوان نبودیم. هنوز اما ناامید نیستم و بر این باورم که سررشته‌‌ی امور را می‌توان با صلابت، در دست داشت. نسل جوان را با خدمات چهل ساله‌ی نظام، بیشتر آشنا کرد. مشروط بر آنکه کشور و ساحت اجرایی، تقنینی و قضایی را از مدعیان بی‌عمل و یا نفوذی‌های احتمالی تطهیر کرده، را از مصادر امور به زیر کشیده، انقلابی‌های دانا و توانا را بر مصادر امور نشاند و برخی سازمانها و استانها را از لوث وجود نجات داد. إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُركُم وَيُثَبِّت أَقدامَكُم (محمد - ۷) شبکه‌ی نظارت مردم بر دولت مردمی http://eitaa.com/nezarate_mardom