بررسی یک شبهه در باره ی اطلاقِ کلمه ی صاحب، به امام زمان علیه السلام و پاسخ به ان در شبکه ی خبری و تحلیلی بصیرت👇 @ch_basirat متن شبهه: صاحب زمان کیست؟ اگر علیه السلام باشد آیا نمی شود؛ چون صاحب زمین و زمان خداوند است؟! پاسخ شبهه: ۱. واژه صاحب در زبان عرب به معنای همراه، یار، دوست و هم عصر است، نه به معنای مالک که در فارسی متبادر به ذهن است. بنابراین صاحب الزمان یعنی کسی که همراه زمان است و در این عصر و زمان به سر می برد و چنین معنا و برداشتی از این واژه شرک نیست. ۲. شاهد این ادعا آیات قرآن است، آن جا که می فرماید: «ما ضَلَّ صاحِبُکُمْ وَ ما غَوی»[1] هم روزگارتان گمراه نشده و به بیراه نرفته است. و نیز آیه شریفه: «وَ ما صاحِبُکُمْ بِمَجْنُونٍ»[2] و این همروزگارتان دیوانه نیست. ۳. گذشته از این، حتی اگر منظور از این کلمه (صاحب) مالک هم باشد شرک نخواهد بود؛ چرا که مالکیت و مدیریت امام زمان علیه السلام در طول مالکیت خدای متعال است نه در عرض آن، مانند: «... یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ...»[3] اى کسانى که [به وحدانیّت خداوند] ایمان آوردهاید! از خدا و پیامبر خدا و فرماندارانتان که از جانب خدا و رسول حکم دارند، اطاعت کنید... ۴. گفتنی است به اعتقاد شیعه، ائمه علیهم السلام به اذن خداوند ولایت تکوینی بر امور عالم دارند و این با اذن و اراده ی خداوند به آنها واگذار شده است. پی نوشت: [1] قرآن کریم: سوره نجم: آیه 2 [2] قرآن کریم: سوره تکویر، آیه: 22 [3] قرآن کریم: سوره نساء، آیه 59 همراه شو عزیز🌹↙️ @ch_basirat شبکه ی خبری و تحلیلی بصیرت، پنجره ای به سوی دانایی