علامه آیت الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی از علما و عرفای معاصر، فرزند آیت الله سید محمدصادق طهرانی، در ۲۴ محرم سال ۱۳۴۵ هجری قمری در طهران متولد شد. پس از تحصیلات ابتدائی، دوره آموزش مکانیک و ماشین سازی را گذراند. سپس به تحصیلات علوم دینی حوزوی روی آورد. در سال۱۳۶۴ هـ ق، به قم رفت و در مدرسه حجتیه آنجا مقیم شد. وی از همان سالهای اول به جمع شاگردان علامه طباطبائی پیوست و در سطوح مختلف علمی و مجاهدات عملی در طی مدت ۷ سال از اساتید آنجا، بهره های علمی برد و تلاش های علمی دیگری از جمله استنساخ کتب ارزشمند داشت. وی برای تکمیل تحصیلات و علوم دینی در آغاز سن ۲۷ سالگی به عراق رفت و در نجف ساکن شد. در آنجا از محضر علما و فقهای بزرگ نجف کسب فیض کرد و بنا به توصیه علامه طباطبائی در ابتدا با شیخ عباس قوچانی (وصی قاضی طباطبائی) آشنا و در مسائل سلوکی و عرفانی حشر و نشر پیدا کرد و بعد به خدمت سید جمال الدین گلپایگانی و شیخ محمدجواد انصاری رسید. سرانجام وی به حضور سید هاشم موسوی حداد رسید و فصل نوینی را در زندگی توحیدی و عرفانی وی پدید آمد.
وی به سال ۱۳۷۷ هـ ق، در سن ۳۳ سالگی بعد ازرسیدن به اجتهاد به جهت ترویج شعائر دینی، بنا به دستور محمدجواد انصاری همدانی، به طهران بازگشت.
علامه طهرانی، روز نهم ماه صفر سال ۱۴۱۶ هجری قمری در مشهد به دعوت حق لبیک گفت و به سرای ابدی سفر کرد.
مدفن وی در قسمت جنوب شرقی صحن انقلاب (عتیق) در آستانه کفشداری است.