من در سپاه «تو» ام؟
مرا به حزب خود راه میدهی؟
با من دوست هستی؟
کم سن بودم که شنیدم گفتهاند: اگر دعای هر روز را هم نخواندی، دعای روز سه شنبه را بخوان. ( در مفاتیح و نت هست)، برکات زیادی دارد در زندگی. از آن زمان برایم این روز و این دعا ویژه شده و البته همهٔ روزهای خدا خاص و ویژه است.
حالا چند وقت هست که به چشمم خیلی خاص آمده که چه میشود که بعضیها را هیچ چیز تکان نمیدهد! هرگز بیعقیده و کم ایمان و متزلزل نمیشوند و تمام عمر محکم و باصلابت به مسیر برحقی که انتخاب کرده اند متعهداند و ثابت قدم و بیحزن و بیترس تا آخر مسیر را میروند.
چیزی که شاید گمشدهٔ امروز خیلیهاست حتی برخی مذهبیها...
از بین کل این دعا، شاید این سه جمله همه راهکار را نشان داده باشد:
«خدایا مرا از سپاه خود قرار ده که منحصراً سپاه تو همیشه فاتح و غالبند، و مرا از حزب خود مقرر فرما، که حزب تو منحصراً و پیوسته پیروزند، و مرا از دوستان خود قرار ده، که فقط دوستان تو، در دو عالم هیچ ترس و غم و اندوهی در دل ندارند...
نمیدانم چنین مناجات و نجوای عمیقی در هیچ مکتبی در عالم یافت میشود یا نه.
بشود همه چیز را با هم در یک جا در یک روز از او بخواهی!
هم دعاست هم درس و آموزش.
هم درخواست است هم گرا دادن.
شاید با عبارات عربیاش بیشتر مأنوس باشید و بهتر حق مطلب ادا شود:
اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِى مِنْ جُنْدِكَ فَإِنَّ جُنْدَكَ هُمُ الْغَالِبُونَ، وَاجْعَلْنِى مِنْ حِزْبِكَ فَإِنَّ حِزْبَكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛ وَاجْعَلْنِى مِنْ أَوْلِيَائِكَ فَإِنَّ أَوْلِياءَكَ لَاخَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ.
باید در سپاهش باشی، در حزبش و از دوستانش؛ اینگونه همیشه غالبی بر هر سختی و رنج و همیشه پیروزی در مقابل هر دشمنی، و هرگز نه به هیچ حزنی گرفتار میشوی و نه ترسی. چون ایمان و دوستی با «او» توکل میسازد و در توکل غصه و حزنی که از گذشته منشاء میگیرد و ترسی که ریشه در آینده ناآشنا دارد میخشکد.. این خاصیت این گروه و حزب و مجموعه است. اگر به آن ها بپیوندی به این همه خواهی رسید.
و چه شیرین است که بعد هم به شکل ویژه بگویی خدایا حالا که امروز سه شنبه است سه هدیه به من ببخش: یکی اینکه گناهی برایم باقی نگذار مگر اینکه ببخشی. غمی در دلم نباشد، مگر اینکه زایلش کنی و سوم اینکه دشمنی برایم نماند مگر اینکه از من دفعش کنی.
ببسم الله خیر الاسماء،
بسم الله رب الارض و السماء،
از خود هر شر و ناگواری را دفع میکنم که اول آن غضب خداست.
و هر چیز دوست داشتنی را به خود جلب میکنم که اولِ آن رضای اوست...
چقدر دستمان پر است.
پُرتر از هر کتاب معنوی و روانشناسانه خارجی که کلمات تلقینی مثبت را آموزش میدهد.
چقدر غنی هستند این معارف.
چه حال خوب کن هستند،
چقدر خوشبختیم...
🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشتهای یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه
@ninfrance