نهی از منکر هلندی تو این چند وقت اخیر با جدیت و یه جورایی بی اعصابی هلندی ها در خصوص ماسک زدن در اتوبوس که اجباری است مواجه شده ام. وقتی وارد اتوبوس می شوی اگر ماسک نزده باشی، راننده بلند می شود و بلند تذکر می دهد که ماسکت را بزن وگرنه امکان ندارد بگذارد بنشینی. گاهی هم با تندی و اخم. دیروز که سوار اتوبوس شدم یک پیرمرد و پیرزن با سن بالا، که دست هم را برای کمک به هم برای حرکت گرفته بودند وارد اتوبوس شدند. آقا، ماسک داشت ولی خانم نه. وقتی سوار شدیم چون ایستگاه اول بود هنوز اتوبوس حرکت نکرده بود که یک خانم با تندی به پیرمرد اشاره کرد که خانم مسن ماسکش را بزند. و این تذکر را هم نه با ملاطفت که با اعتراض و تندی می داد. من که ناراحت شده بودم در دلم داشتم می گفتم حالا بهتر بگی نمیشه؟ اتوبوس حرکت کرد و به ایستگاه بعد رسیدیم. یک خانم و آقا سوار اتوبوس شدند. وسایل زیادی در دست داشتند و فکر می کنم اصلا حواسشان به ماسک نبود. راننده حرکت نکرد و گفت که ماسک بزنند. آن آقا هم گفت باشه دستمان پر است بگذار بنشینیم می زنیم. راننده که خانم هم بود بلند شد به شیشه مقابلش محکم ضربه می زد و می گفت که نه همین الان! باز هم با تندی و بداخلاقی. مرد هم که هلندی نبود و خارجی بود مدام می گفت: باشه. اما هل شده بود. وسایلش می افتاد و همه چیز با هم قاطی شده بود. در تلاش بود که ماسکش را پیدا کند که همان خانم بی اعصاب (که قبل سوار شدن اتوبوس سیگار می کشید و بعد از پیاده شدن هم بلافاصله دوباره سیگار روشن کرد که فاصله زمانی اش شاید کمتر از یک ربع بود) شروع کرد به اعتراض تند. خانم اون آقا که رفت سریع عقب نشست. این آقا با لبخند و رفتار خوب فقط می گفت باشه چشم و بلاخره ماسکش را پیدا کرد و به صورتش زد اما آن خانم ول کن نبود و با تندی و تلخی بد می گفت و بیراه می رفت. خیلی کلافه شدم. هم ناراحت هم عصبانی. اما جای دخالت نبود. اولین روزها که سوار اتوبوس می شدم و می دیدم که راننده اتوبوس دقت دارد و هرکس سوار می شود را از آینه نگاه می کند و تا ماسک و کارت نزند حرکت نمی کند خیلی خوشم آمد. از این تعهد و دقت نظر. گفتم این همین امر به معروف و نهی از منکر است که باید به جدیت انجام شود و لازم است که انجام شود و این رانندگان چه خوب انجام می دهند. اما وقتی دو سه بار شاهد این نوع برخوردهای منفی شدم با خودم فکر کردم چقدر آزاردهنده می شود و ممکن است تبعات بدتری داشته باشد اگر همین تذکر و جدیت ارزشمند با بدرفتاری و تلخ گویی و بی احترامی انجام شود. باز به اهمیت و ضرورت امر به معروف و نهی از منکر فکر کردم و اینکه چقدر تذکر داریم که باید این امر مهم به شکل دلسوزانه، با احترام و دور از توهین اما با جدیت و بدون اغماض انجام شود چون فلسفه اش مراقبت و حفاظت از همه افراد جامعه از آلوده نشدن به بدی و اشتباه یک فرد در یک جامعه است. اما اگر بد و نادرست توسط افراد یک جامعه انجام شود چقدر می تواند نتیجه عکس داشته باشد. خشم. ناراحتی. کینه و کدورت و حتی لجبازی. با خودم فکر کردم اگر آن آقا صبرش تمام می شد و از کوره در می رفت و او هم سر آن خانم داد می زد و... ممکن بود چه حواشی و حوادثی بی جهت ایجاد شود. گاهی برای انجام واجب امر به معروف مرتکب چند منکر یا حرام می شویم و در این حالت نباید انتظار داشته باشیم به خروجی و نتیجه مطلوب از آثار ارزشمند این واجب مهم و تاثیرگذار در سلامت و رشد و تعالی جامعه برسیم. برایم هرچند آن دقایق خیلی تلخ بود و چندساعت کلافه بودم اما چند درس توامان داشت که خیلی حواسم را جمع کنم هر وقت می خواهم امر به خوبی یا نهی از یک بدی کنم... 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از #هلند و فرانسه @ninfrance